Πώς να ποτίσετε το πιπέρι σε ένα θερμοκήπιο: συχνότητα, μέθοδοι

Το άρθρο μιλά για τον τρόπο ποτίσματος των πιπεριών σε ένα θερμοκήπιο: συχνότητα, σωστές μέθοδοι ποτίσματος, γενικές πληροφορίες για τη σίτιση.

Πώς να ποτίσετε τις πιπεριές σε ένα θερμοκήπιο, βέλτιστες συνθήκες καλλιέργειας

Πώς να ποτίσετε τις πιπεριές σε ένα θερμοκήπιο, βέλτιστες συνθήκες καλλιέργειας

Το σωστό πότισμα των φυτών είναι, φυσικά, μία από τις προϋποθέσεις για την απόκτηση υψηλών αποδόσεων. Ωστόσο, για αρχή, ας θυμηθούμε πολλά χαρακτηριστικά της καλλιέργειας αυτής της καλλιέργειας λαχανικών, τα οποία, μαζί με το σωστό πότισμα, θα σας επιτρέψουν να επιτύχετε τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Όλοι θυμόμαστε ότι το πιπέρι είναι ένα φυτό που αγαπά τη θερμότητα, επομένως, στο ανοιχτό πεδίο, θα ευχαριστήσει μόνο τους κατοίκους των νότιων περιοχών με μια συγκομιδή. Για τους κηπουρούς στις περισσότερες περιοχές, η καλλιέργεια πιπεριού είναι διαθέσιμη μόνο σε κλειστό έδαφος, αντίστοιχα, το φυτό πρέπει να παρέχει καταφύγιο από πιθανές "εκπλήξεις" του καιρού.

Επιπλέον, εκτός από τη δημιουργία συνθηκών θερμοκηπίου, είναι σημαντικό να τηρούνται οι συστάσεις για τη φύτευση πιπεριού. Έτσι, οι ειδικοί συμβουλεύουν να μην πυκνώσουν τη φύτευση και να φυτέψουν τα φυτά σε απόσταση τουλάχιστον 30 cm το ένα από το άλλο. Πολλοί άνθρωποι ξεχνούν ότι σύντομα, ένα πολύ μικρό φυτό θα μετατραπεί σε έναν αρκετά ισχυρό διακλαδισμένο θάμνο. Με συχνές φυτεύσεις, οι θάμνοι θα παρεμβαίνουν στη σωστή ανάπτυξη, σκιάζοντας ο ένας τον άλλον. Με τη σειρά του, το πιπέρι είναι μια αρκετά ελαφριά καλλιέργεια. Η διάρκεια των ωρών της ημέρας, που επιτρέπουν την επίτευξη υψηλής απόδοσης, δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 12 ώρες.

Επίσης, έτσι ώστε το έργο σας να μην πάει χαμένο και οι θάμνοι να μην σπάσουν κάτω από το βάρος της μελλοντικής συγκομιδής, ακόμη και στο στάδιο της φύτευσης δενδρυλλίων, πρέπει να φροντίσετε για την υποστήριξη των φυτών.

Εκτός από τη θερμοκρασία του αέρα, η θερμοκρασία του εδάφους είναι επίσης σημαντική για το φυτό. Η βέλτιστη θερμοκρασία για τη φύτευση σπορόφυτων είναι η θερμοκρασία του εδάφους που θερμαίνεται έως +15 μοίρες και για το σχηματισμό και την ανάπτυξη καρπών + 18 ... + 20 μοίρες. Κατά κανόνα, στην επιθυμητή τιμή, το χώμα στο θερμοκήπιο θερμαίνεται όχι νωρίτερα από ενάμιση χρόνο, δύο μήνες μετά τη σπορά σπόρων για σπορόφυτα.

Το πιπέρι θα αναπτυχθεί και θα αναπτυχθεί σωστά, υπό την προϋπόθεση ότι το χώμα είναι καλά αναπνεύσιμο, επομένως, θα πρέπει να χαλαρώνετε τακτικά το χώμα, εμποδίζοντας το σχηματισμό κρούστας πάνω του και εξασφαλίζοντας τη ροή του αέρα στις ρίζες του φυτού. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι ρίζες ενός φυτού, όπως και τα άλλα όργανά του, χρειάζονται οξυγόνο. Με την απορρόφηση οξυγόνου, τα κύτταρα του ριζικού συστήματος εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα. Σε βαριά εδάφη, η αναπνοή των ριζών συνήθως επηρεάζεται επειδή το νερό μετατοπίζει τον αέρα. Κατά την καλλιέργεια φυτών σε τέτοιο έδαφος, η χαλάρωση δεν μπορεί να αγνοηθεί. Επιπλέον, η χαλάρωση βοηθά στη διατήρηση της υγρασίας. Έτσι, με το σχηματισμό κρούστας εδάφους, το νερό αρχίζει να εξατμίζεται γρηγορότερα. Χαλαρώνοντας, καταστρέφουμε τον φλοιό και η υγρασία διατηρείται καλύτερα στα επιφανειακά στρώματα. Για το λόγο αυτό, οι κηπουροί έχουν μια έκφραση: "Είναι καλύτερα να χαλαρώνετε καλά μία φορά, παρά να ποτίζετε άσχημα 2 φορές."

Αυτές οι συστάσεις είναι αρκετά γενικές, τυπικές για τις περισσότερες καλλιέργειες λαχανικών. Επομένως, όταν καλλιεργείτε οποιαδήποτε συγκεκριμένη ποικιλία πιπεριού, πρέπει να ακολουθείτε τις οδηγίες στη συσκευασία σπόρων.

Πώς να ποτίσετε σωστά το πιπέρι σε ένα θερμοκήπιο

Πώς να ποτίσετε σωστά το πιπέρι σε ένα θερμοκήπιο

Η διατήρηση της βέλτιστης υγρασίας στο θερμοκήπιο είναι επίσης μια από τις συνθήκες χωρίς τις οποίες δεν θα είναι δυνατή η καλλιέργεια. Σε αυτή την περίπτωση, το επίπεδο υγρασίας του αέρα και του εδάφους είναι επίσης σημαντικό. Η αξία αυτών των δεικτών θα πρέπει να είναι 70% και 60%, αντίστοιχα.Και στο στάδιο της ωρίμανσης των φρούτων, η υγρασία του αέρα 80% θα είναι η βέλτιστη.

Πώς να ποτίσετε σωστά το πιπέρι για να εξασφαλίσετε την κανονική ανάπτυξη και ανάπτυξη του φυτού.
Είναι πολύ σημαντικό να επιλέξετε την κατάλληλη ώρα για το πότισμα του φυτού, αφού το ριζικό σύστημα πρέπει να απορροφά την ποσότητα υγρασίας που χρειάζεται το πιπέρι. Πράγματι, για παράδειγμα, όταν ποτίζετε σε θερμότητα και ζέστη, η υγρασία εξατμίζεται γρηγορότερα και σχηματίζεται κρούστα στο έδαφος, καθιστώντας το επόμενο πότισμα πρακτικά άχρηστο. Ως εκ τούτου, συνιστάται να ποτίζετε τα φυτά το πρωί, όταν η ηλιακή δραστηριότητα δεν είναι τόσο υψηλή. Εάν ο ζεστός καιρός έχει καθιερωθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε το πότισμα πραγματοποιείται το βράδυ, πιο κοντά στο ηλιοβασίλεμα.

Εάν είναι δυνατόν, είναι καλύτερο να αποκλείσετε το πότισμα με κρύο νερό. Οι ειδικοί συμβουλεύουν τη χρήση νερού που θερμαίνεται στους 15-18 βαθμούς για το πότισμα πιπεριού. Σε ένα θερμοκήπιο, κατά κανόνα, το νερό θερμαίνεται γρηγορότερα και διατηρεί τη θερμοκρασία ακόμη και τη νύχτα. Επομένως, εάν το δοχείο για άρδευση είναι εγκατεστημένο στο θερμοκήπιο, τότε το πρωί, μπορείτε ήδη να το ποτίσετε με το νερό που συλλέχθηκε την προηγούμενη ημέρα.

Επιπλέον, είναι σημαντικό να αερίζεται τακτικά το θερμοκήπιο, καθώς το φαινόμενο του θερμοκηπίου, που χαρακτηρίζεται από υψηλή υγρασία, συμβάλλει στην εμφάνιση και την ανάπτυξη διαφόρων ασθενειών που μπορούν να οδηγήσουν στο θάνατο του φυτού. Ο αερισμός θα εξαλείψει επίσης τη στασιμότητα του αέρα, θα εξασφαλίσει συνεχή ανταλλαγή αέρα και, φυσικά, θα συμβάλει στην επικονίαση των φυτών, χωρίς την οποία η συγκομιδή είναι αδύνατη.

Η ποσότητα ποτίσματος εξαρτάται από το στάδιο ανάπτυξης του θάμνου. Κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάπτυξης, το πότισμα δεν πρέπει να πραγματοποιείται περισσότερο από μία φορά κάθε δύο ημέρες. Και όταν ο θάμνος αρχίζει να ανθίζει και να καρποφορεί, η ποσότητα ποτίσματος μειώνεται. Παρεμπιπτόντως, κατά την περίοδο της ανθοφορίας, οι ειδικοί συμβουλεύουν να αποκλείσουν το πότισμα των μεθόδων ψεκασμού και να εφαρμόσουν υγρό αποκλειστικά κάτω από τη ρίζα του θάμνου. Εάν παρατηρήσετε λήθαργο, ξηρότητα του φυλλώματος ή κιτρίνισμά του - το φυτό "μιλά" για έλλειψη υγρασίας. Μια τέτοια συχνότητα ποτίσματος, όπως δείχνει η πρακτική, είναι κατάλληλη για πιπεριές τέτοιων δημοφιλών ποικιλιών όπως: "Orange Miracle", "Health", "Elephant", "Othello". Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, δεν θα είναι περιττό να εξοικειωθείτε με το σύστημα άρδευσης που συνιστάται όταν καλλιεργείτε μια συγκεκριμένη ποικιλία, καθώς ορισμένα από αυτά μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο απαιτητικά για το καθεστώς άρδευσης. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, πιπεριές των ακόλουθων ποικιλιών:Ratunda«, «Θαύμα στην Καλιφόρνια«, «Bogatyr«, «Χαμπανέρο«.

Η ποσότητα ποτίσματος συχνά εξαρτάται από την ποιότητα του εδάφους. Τα φυτά που καλλιεργούνται σε φτωχό ή αμμώδες έδαφος απαιτούν περισσότερη υγρασία, περίπου ένα λίτρο ανά θάμνο. Εάν η γη είναι χαλαρή, τότε θα απαιτείται πολύ λιγότερο νερό. Είναι απαραίτητο να διανείμετε νερό γύρω από τον θάμνο προσεκτικά, προκειμένου να αποφευχθεί η εμφάνιση κρούστας στο έδαφος. Για να αποφευχθεί ένα τέτοιο φαινόμενο, ορισμένοι κηπουροί εξασκούν μονόπλευρο πότισμα, δηλαδή το υγρό εφαρμόζεται μόνο στη μία πλευρά του θάμνου και από την άλλη, το χώμα χαλαρώνει. Την επόμενη φορά που θα αλλάξουν αυτές οι πλευρές.

Πρέπει να σημειωθεί ότι απαιτείται άφθονο πότισμα ειδικά για τα σπορόφυτα πιπεριού, αμέσως μετά τη φύτευση. Το επόμενο πότισμα πραγματοποιείται όχι νωρίτερα από 5 ημέρες αργότερα. Και μερικές εβδομάδες πριν από τη συγκομιδή, το πότισμα του πιπεριού μειώνεται στο ελάχιστο, ή ακόμη και σταματά εντελώς, για ταχύτερη ωρίμανση των καρπών.

Πόσο συχνά ποτίζετε τις πιπεριές στο θερμοκήπιο, ποιες μέθοδοι ποτίσματος υπάρχουν

Πόσο συχνά ποτίζετε τις πιπεριές στο θερμοκήπιο, ποιες μέθοδοι ποτίσματος υπάρχουν

Όταν καλλιεργούν μικρές ποσότητες πιπεριού σε ένα θερμοκήπιο κατάλληλου μεγέθους, οι περισσότεροι καλλιεργητές αρκούνται στο πότισμα στο χέρι. Αυτή η επιλογή, φυσικά, δεν απαιτεί μεγάλες οικονομικές επενδύσεις. Ωστόσο, πρέπει να κάνετε μια προσπάθεια και να εργαστείτε σκληρά.

Οι μεγάλοι όγκοι φύτευσης απαιτούν μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση στην οργάνωση της άρδευσης.

Η μηχανική άρδευση, για παράδειγμα, είναι μια διασταύρωση μεταξύ χειροκίνητης και αυτόματης άρδευσης. Αυτή η άρδευση περιλαμβάνει τη διασφάλιση της αδιάλειπτης παροχής νερού στο σύστημα άρδευσης και τη ρύθμιση του όγκου και της δύναμης του πίδακα.Η σωματική εργασία σε αυτή την περίπτωση ελαχιστοποιείται, αλλά στο στάδιο της εγκατάστασης και εγκατάστασης ενός συστήματος που αποτελείται από πολλούς σωλήνες και σωλήνες, θα πρέπει ακόμα να γίνει. Η μηχανική άρδευση προϋποθέτει ένα σύστημα τροφοδοσίας υγρού μόνιμα σε λειτουργία, η πηγή του οποίου μπορεί να είναι ένα πηγάδι, ένας κεντρικός αγωγός ή ένα πηγάδι, εξοπλισμένο με αντλίες ή συσκευές άντλησης νερού. Δεδομένου ότι η λειτουργία αυτού του εξοπλισμού απαιτεί ηλεκτρική ενέργεια, σε περίπτωση προσωρινής απενεργοποίησης, είναι απαραίτητο να φροντίσετε για τη διαθεσιμότητα των παροχών νερού εγκαθιστώντας κατάλληλα δοχεία, δεξαμενές που θα γεμίζουν συνεχώς νερό. Μεταξύ των μειονεκτημάτων ενός τέτοιου συστήματος άρδευσης, κατά κανόνα, σημειώνεται ένας μεγάλος αριθμός και δυσκίνητος εξοπλισμός και διάφορες συσκευές που εξασφαλίζουν τη λειτουργία του.

Η αυτόματη ή στάγδην άρδευση, σήμερα, είναι η πιο σύγχρονη μέθοδος, η οποία, επιπλέον, περιλαμβάνει τη χρήση καλύτερου εξοπλισμού. Ωστόσο, αυτή η επιλογή ποτίσματος δεν επιτρέπεται για όλες τις ποικιλίες πιπεριού. Επιπλέον, κατά την εγκατάσταση του συστήματος, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ποιότητα του εδάφους. Έτσι, σε χαλαρά εδάφη, οι οπές για την έξοδο του υγρού γίνονται πιο συχνές, περίπου κάθε 20 cm. Σε μεσαία συμπιεσμένα εδάφη, αυτή η απόσταση είναι 30 cm και σε βαρύτερα εδάφη - 35 cm. Εξάλλου, όπως θυμόμαστε, βαριά τα εδάφη υγραίνονται σημαντικά πιο δυνατά και η υπερβολική υγρασία μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το φυτό. Η κατανάλωση νερού ρυθμίζεται επίσης ανάλογα, ώστε τα φυτά να έχουν χρόνο να απορροφήσουν την υγρασία και να μην σχηματιστούν λακκούβες στο έδαφος.

Λίγα λόγια για τη σίτιση πιπεριού

Παρά την τήρηση όλων των προηγουμένως αναφερόμενων συνθηκών για την καλλιέργεια πιπεριού, δεν υπάρχει καλή συγκομιδή χωρίς τη σίτιση των φυτών.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διασφαλιστεί η εφαρμογή λιπασμάτων κατά τη φύτευση νεαρών φυτών στο έδαφος. Το επάνω ντύσιμο, σε αυτή την περίπτωση, θα διευκολύνει την ευκολότερη και ταχύτερη προσαρμογή των φυτών σε νέες συνθήκες. Όσο πιο γρήγορα το φυτό ριζώσει, τόσο πιο ενεργά θα αρχίσει να αναπτύσσεται και θα αρχίσει να καρποφορεί εγκαίρως. Για τέτοια σίτιση, χρησιμοποιείται κοπριά κοτόπουλου (1:12) ή μουριά (1:10) διαλυμένη σε νερό. Η κατανάλωση τέτοιου λιπάσματος είναι 5 λίτρα ανά 1 τετραγωνικό μέτρο. Επίσης, αρκετά συχνά, οι πιπεριές τροφοδοτούνται με τέφρα ξύλου, σε ποσότητα 150 γραμμαρίων ανά τετραγωνικό μέτρο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την εισαγωγή σύνθετων ορυκτών λιπασμάτων. Τέτοια σκευάσματα πρέπει να διαλύονται καλά σε νερό. Διαφορετικά, το λίπασμα απλά θα κατακαθίσει στον πάτο του δοχείου και η αποτελεσματικότητά του θα μειωθεί στο ελάχιστο.

Τα βοτανικά εγχύματα τσουκνίδας και celandine χρησιμοποιούνται ως προφύλαξη για διάφορες ασθένειες.
Μετά από τέτοια φροντίδα, το πιπέρι σίγουρα θα σας ευχαριστήσει με μια συγκομιδή φρούτων βιταμινών. Πρέπει να σημειωθεί ότι η συνεχιζόμενη έρευνα αποκαλύπτει συνεχώς νέες ευεργετικές ιδιότητες αυτού του λαχανικού, το οποίο μεταφέρθηκε στη Ρωσία, παρεμπιπτόντως, ήδη από τον 16ο αιώνα. Για παράδειγμα, η συνεπής κατανάλωση φρέσκων πιπεριών μπορεί να μειώσει την πιθανότητα καρκίνου στους καπνιστές. Έτσι, οι γλυκές πιπεριές αντισταθμίζουν την έλλειψη βιταμίνης Α, η οποία σχηματίζεται ως αποτέλεσμα της έκθεσης στο σώμα καρκινογόνων ουσιών που περιέχονται στον καπνό του τσιγάρου.

Πώς να ποτίσετε τις πιπεριές σε ένα θερμοκήπιο