Ρόουζ Πιερ ντε Ρονσάρ

Ρόουζ Πιερ ντε Ρονσάρ (Πιερ ντε Ρονσάρ). Προτιμάται από τους περισσότερους κηπουρούς, τόσο ερασιτέχνες όσο και επαγγελματίες. Εκτράφηκε από Γάλλο κτηνοτρόφο το 1985. Πήρε το όνομά του προς τιμήν του Pierre de Ronsard, ποιητή από τη Γαλλία. Αλλά λόγω του γεγονότος ότι μόνο οι κάτοικοι της Γαλλίας γνώριζαν αυτόν τον Γάλλο ρομαντικό που έζησε τον 16ο αιώνα, οι κτηνοτρόφοι βρήκαν ένα άλλο όνομα - Eden Rose. Αυτό το όνομα θεωρείται διεθνές, αλλά τέτοια τριαντάφυλλα μπορεί να έχουν άλλες ποικιλίες. Για παράδειγμα, η ομώνυμη ποικιλία τριαντάφυλλου, Eden Rose, είναι η μόνη στο είδος της.
Αυτή η ποικιλία, λόγω της εξαιρετικής ομορφιάς της, θεωρείται επίσημα η πιο αγαπημένη στον κόσμο και η πιο διαδεδομένη.

Αναρριχητικό τριαντάφυλλο Pierre de Ronsard: περιγραφή ποικιλίας

Rose Pierre de Ronsard: φωτογραφία

Το μίνι τριαντάφυλλο Pierre de Ronsard δεν αναπτύσσεται γρήγορα. Το ύψος του μπορεί να είναι 3 μέτρα. Ωστόσο, για να αναπτυχθεί σωστά, χρειάζεται κάποιο είδος πλαισίου. Αυτό μπορεί να είναι ένα τόξο, τοίχος, φράχτης ή φράκτης. Τα σκληρά, αλλά μάλλον εύθραυστα κλαδιά αυτού του τριαντάφυλλου τείνουν να κρεμούν από τη σοβαρότητα των λουλουδιών και το βάρος τους.
Είναι ενδιαφέρον ότι τα τριαντάφυλλα αναρρίχησης του Pierre de Ronsard μοιάζουν με τριαντάφυλλα στον κορμό αρκετά έντονα.

Τα φύλλα του θάμνου είναι σκούρα πράσινα, αισθάνονται μάλλον σκληρά και φαίνονται πολύ λαμπερά. Υπάρχουν αγκάθια, αλλά δεν υπάρχουν τόσα πολλά.
Χοντρά και μεγάλα μπουμπούκια, παρόμοια με ένα είδος φλιτζανιών, μπορούν να έχουν μήκος από 8 έως 15 εκ. Σε ένα τέτοιο μπουμπούκι μπορείτε να μετρήσετε 70 πέταλα και ακόμη περισσότερα. Τα ίδια τα πέταλα είναι μεγάλα και μακριά, αυτό είναι που δίνει στο τριαντάφυλλο ένα είδος αρχαίας γοητείας. Αυτά τα τριαντάφυλλα μπορεί να έχουν διαφορετικές αποχρώσεις: απαλή λεβάντα, κρέμα, ελεφαντόδοντο, ανοιχτό ροζ. Το χρώμα των πετάλων μοιάζει με το κυκλάμινο Winfall. Το χρώμα τους είναι πολύ φωτεινότερο και πιο πλούσιο από ό, τι στη μέση του οφθαλμού. Το ροζ χρώμα στις άκρες ξεκινά από ανοιχτό έως φωτεινό. Συμβαίνει στο εξωτερικό χρώμα του ροδοπέταλου να έχει ανοιχτό πράσινο ή ανοιχτό πράσινο χρώμα.

Η περιφερειακή υπαγωγή επηρεάζει επίσης το σχήμα των οφθαλμών του θάμνου. Εάν το κλίμα είναι αρκετά ζεστό, τότε το τριαντάφυλλο ανθίζει πολύ πιο υπέροχα από ό, τι σε μια κρύα περιοχή. Εκεί, η ανθοφορία μπορεί να μην είναι τόσο άφθονη, τα μπουμπούκια να μην ανοίγουν εντελώς, αλλά μόνο τα μισά. Είναι στριμμένα στη μέση, μοιάζουν με ροζέτες ή μικρά κύπελλα.

Για αναφορά, πολλοί άνθρωποι προτιμούν αυτήν την ποικιλία τριαντάφυλλου για την υψηλή αντοχή στον παγετό. Μερικοί το επιλέγουν επειδή είναι επαναστατικό (ο θάμνος ανθίζει δύο φορές σε μια εποχή). Αλλά μην ξεχνάτε ότι τη δεύτερη φορά η ποικιλία Pierre de Ronsard δεν ανθίζει τόσο χλιδάτα όσο την πρώτη.

Προκειμένου αυτό το τριαντάφυλλο του παραδείσου Pierre de Ronsard να αρχίσει να ευχαριστιέται με τα εξωτερικά του δεδομένα, πρέπει να είστε υπομονετικοί. Αυτό θα διαρκέσει 3 χρόνια. Από τη στιγμή της φύτευσης, μόνο αφού περάσει μια τέτοια χρονική περίοδος, ο θάμνος κερδίζει καλά σε όγκο, γίνεται πιο πλούσιος και διακλαδισμένος, μοιάζει με βασιλικό μεγαλείο.

Rosa Pierre de Ronsard: φροντίδα και προσγείωση

Ποικιλία τριαντάφυλλου Pierre de Ronsard: φωτογραφία

Είναι απαραίτητο να φυτέψετε τριαντάφυλλα αναρρίχησης αυτής της ποικιλίας την άνοιξη, όταν οι παγετοί δεν είναι πλέον τρομεροί και η γη είναι αρκετά ζεστή. Φυσικά, όλα εξαρτώνται από τις αναπτυσσόμενες περιοχές, παντού η ζεστή περίοδος έρχεται με διαφορετικούς τρόπους.

Αξίζει να επιλέξετε ένα φωτεινό μέρος για τη φύτευση ενός τριαντάφυλλου, με καλή κυκλοφορία αέρα, μόνο χωρίς ρεύματα. Αναπτύσσεται καλύτερα σε αργιλώδη και αμμώδη αργιλώδη, μάλλον χαλαρά εδάφη.

Αμέσως, πριν φυτέψετε ένα τριαντάφυλλο, πρέπει να σκάψετε καλά το χώμα, να απαλλαγείτε από τα απορρίμματα. Στη συνέχεια, πρέπει να σκάψετε μια τρύπα και να προσθέσετε περίπου μισό κουβά χούμο σε αυτό.Μπορείτε επίσης να γονιμοποιήσετε το χώμα με μίγμα ποτάσας, απλά μην ξεχάσετε να πασπαλίσετε με ένα άλλο στρώμα λιπάσματος (και χούμο επίσης), επειδή το ριζικό σύστημα μπορεί να πάρει σοβαρό έγκαυμα. Είναι επίσης σημαντικό να υγρανθεί ο βόθρος πριν από τη φύτευση. Αφού φυτέψετε ένα δενδρύλλιο τριαντάφυλλου Pierre de Ronsard, πρέπει αμέσως να ποτιστεί αρκετά.

Για να αποφύγετε το θάμπωμα των ριζών, μην το ποτίζετε υπερβολικά. Προκειμένου ο θάμνος να ριζώσει καλά και γρήγορα, βρέξτε τον με νερό κάθε πρωί, ρίχνοντάς τον κάτω από τις ίδιες τις ρίζες.

Είναι καλύτερο το υπέργειο μέρος του δενδρύλλου μίνι τριαντάφυλλου Pierre de Ronsard να είναι περίπου 20-22 εκ. Αν είναι υψηλότερο, τότε πρέπει να το συντομεύσετε κάνοντάς το αμέσως μετά τη φύτευση.

Αναρριχητική ποικιλία τριαντάφυλλου Pierre de Ronsard πρέπει να είναι δεμένη. Αλλά αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνει μόνο αφού τα μπουμπούκια του έχουν φτάσει σε μέγεθος 3-5 εκ. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η ανθοφορία του τριαντάφυλλου Pierre de Ronsard μπορεί να μην συμβεί. Για αυτό το τριαντάφυλλο, η φυσική θέση είναι μια οριζόντια θέση. Είναι με τέτοια ανάπτυξη σε μια οριζόντια βάση ή σε μια σπείρα που τα λουλούδια τριαντάφυλλου θα αναπτυχθούν πολύ καλύτερα και πιο υπέροχα. Με κάθετη ανάπτυξη, ένα τέτοιο τριαντάφυλλο χρειάζεται συνεχή φροντίδα όσον αφορά το δέσιμο των κλαδιών, γεγονός που περιπλέκει λίγο το έργο του κηπουρού. Και θα χρειαστεί επίσης να εφαρμόσετε ένα μικρό κόλπο - να λυγίσετε την κορυφή του θάμνου με τη βοήθεια καλτσοδέτας ή κάποιου είδους φορτίου. Θα πρέπει να βρίσκεται χαμηλότερα από τον κύριο κλάδο του φυτού. Με αυτή τη μέθοδο, θα είναι δυνατό να επιτευχθεί η πιο έντονη ανάπτυξη τριαντάφυλλου.

Με την έναρξη του χειμώνα, το τριαντάφυλλο του παραδείσου Pierre de Ronsard απαιτεί καταφύγιο. Πριν από αυτό, οι θάμνοι συνδέονται πρώτα με φυσικά υλικά (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε περιττά ρούχα, κουρέλια, ξερά φύλλα ή κλαδιά ερυθρελάτης), μετά τα οποία καλύπτονται με ειδικούς παράγοντες κάλυψης (lutrasil, ή spandbond, γεωύφασμα).

Πολλοί κηπουροί συνιστούν να καλύπτεται μια τέτοια ποικιλία κάθετα, ώστε να μην σπάσουν ή καταστραφούν τα άκαμπτα κλαδιά της.

Εάν το κλίμα στην περιοχή όπου φυτεύεται το τριαντάφυλλο είναι μάλλον σκληρό, με κρύους χειμώνες, τότε για τη χειμερινή περίοδο μπορείτε να καλύψετε τους θάμνους με κόντρα πλακέ, κάνοντάς το να μοιάζει με σπίτι. Αυτή η μέθοδος, μαζί με τα υλικά κάλυψης, θα επιτρέψει στο φυτό να χειμωνιάσει καλύτερα και πιο ήρεμα.

Ποια είναι τα υπέρ και τα κατά της ποικιλίας τριαντάφυλλου Pierre de Ronsard

Αναρρίχηση τριαντάφυλλου Pierre de Ronsard στο στέλεχος: φωτογραφία

Εάν το τριαντάφυλλο αναρρίχησης Pierre de Ronsard συγκρίνεται με άλλες ποικιλίες, τότε έχει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα: αυτή η ποικιλία, σε αντίθεση με πολλές άλλες, δεν είναι τόσο ευάλωτη σε διάφορες ασθένειες. Μπορεί να αντέξει πολλά παράσιτα και ασθένειες. Από την αρχή της ανθοφορίας, ο θάμνος τριαντάφυλλου Pierre de Ronsard είναι πάντα καλυμμένος με λουλούδια. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όταν οι πρώτοι οφθαλμοί μαράθηκαν, οι επόμενοι αρχίζουν αμέσως να εμφανίζονται, δημιουργώντας ένα 2ο κύμα ανθοφορίας. Ως εκ τούτου, μέχρι τον πρώτο παγετό, το τριαντάφυλλο Pierre de Ronsard ανθίζει συνεχώς. Ένα άλλο αναμφισβήτητο πλεονέκτημα είναι η αντίσταση του θάμνου στις κακές περιβαλλοντικές συνθήκες. Ο πιο σημαντικός δείκτης ενός φυτού είναι η αντοχή του στον παγετό. Αυτό το φυτό μπορεί να επιβιώσει από ένα κρύο μέχρι τους -30 C, να αντέξει ήρεμα στους κρύους ανέμους και τις έντονες καταρρακτώδεις βροχές. Επίσης, αυτό το τριαντάφυλλο έχει μια πολύ όμορφη εμφάνιση. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ενός υπέροχου φράκτη στον ιστότοπο. Ένας τέτοιος φράκτης είναι κατάλληλος για ιδιωτικότητα ή διαίρεση του χώρου σε ζώνες.

Μην ξεχνάτε ότι αν δεν φροντίσετε για την υποστήριξη για αρκετά χρόνια στη σειρά, γίνεται επικίνδυνο για το τριαντάφυλλο, συσσωρεύει διάφορες μολύνσεις από μόνη της. Για να αποφευχθεί ένας τέτοιος κίνδυνος, με την έναρξη του ελατηρίου, η δομή πρέπει να καθαριστεί και να υποστεί επεξεργασία. Πρέπει να λειανθεί, στη συνέχεια να εφαρμόσετε βαφή ή διάλυμα (αντιδιαβρωτικό ή υδατοαπωθητικό).

Το μίνι τριαντάφυλλο του παραδείσου Pierre de Ronsard έχει επίσης τα μειονεκτήματά του. Για παράδειγμα, η μυρωδιά της δεν είναι πολύ υποκατάστατη, είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ως εκ τούτου, οι λάτρεις των λουλουδιών προτιμούν να φυτεύουν αυτήν την ποικιλία σε κοντινή απόσταση από το γιασεμί, καθώς ο συνδυασμός των αρωμάτων τους είναι εξαιρετικός. Ωστόσο, αυτά τα φυτά θα πρέπει να αποκτήσουν ή να δημιουργήσουν ένα αρκετά ισχυρό πλαίσιο.Για να το χτίσετε, χρειάζεστε ορισμένα υλικά, τα οποία συνεπώς οδηγούν σε ορισμένα οικονομικά κόστη. Το πιο βέλτιστο υλικό είναι το πλαστικό. Αλλά το δέντρο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται, γιατί θα στεγνώσει γρήγορα και θα ραγίσει. Ομοίως, τα μεταλλικά στηρίγματα δεν είναι κατάλληλα για τριαντάφυλλα, λόγω του γεγονότος ότι στη ζέστη μπορεί να ζεσταθούν πολύ και να καούν και να κρυώσουν τη νύχτα, δημιουργώντας έντονη αντίθεση θερμοκρασίας.

Εάν τα δίχτυα ή τα πέργκολα έχουν πολύ μικρές τρύπες, τότε θα είναι μάλλον δύσκολο να ξεμπλέξετε τους θάμνους το φθινόπωρο.

Ζεστός καιρός το χειμώνα τριαντάφυλλο δεν μπορείς να καλύψεις με τίποτα. Και σε κρύες περιοχές είναι καλύτερο να φτιάξετε αφαιρούμενα καταφύγια έτσι ώστε το στήριγμα να μπορεί επίσης να χωρέσει σε αυτά, αλλά μόνο σε οριζόντια θέση.

Και όταν αγοράζετε ένα τριαντάφυλλο, πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί, επειδή ορισμένοι πωλητές μπορούν να πουλήσουν θάμνους με εντελώς διαφορετική περιγραφή. Για παράδειγμα ένα τριαντάφυλλο, παρόμοιο με το Pierre de Ronsard - Grandiflora.