Φύτευση Βατόμουρου

 Το βατόμουρο είναι ένα συγγενές φυτό βατόμουρου που ανήκει στην οικογένεια των Ροζ. Τα φρούτα βατόμουρου διαφέρουν από τα βατόμουρα όχι μόνο στο χρώμα, αλλά και στη δομή: όταν μαζεύετε μούρα βατόμουρου, τα φρούτα δεν εξάγονται, όπως συμβαίνει με τα βατόμουρα. Η γεύση των φρούτων βατόμουρου έχει επίσης τη δική του μοναδική ανθοδέσμη και έχουν οι ίδιοι μια πολύτιμη χημική σύνθεση. Περιλαμβάνει ιχνοστοιχεία απαραίτητα για τον ανθρώπινο οργανισμό όπως ασβέστιο, σίδηρο και μαγνήσιο, βιταμίνες (ασκορβικό οξύ), φλαβονοειδή. Όλες αυτές οι χρήσιμες ουσίες βοηθούν στη βελτίωση της λειτουργίας του καρδιαγγειακού συστήματος, στη θεραπεία ασθενειών του γαστρεντερικού σωλήνα, του δέρματος και εκδηλώσεων αλλεργιών. Θεραπευτικές ιδιότητες κατέχουν όχι μόνο τα βατόμουρα, αλλά και τα φύλλα του, τα οποία παρασκευάζονται ως τσάι. Οι θάμνοι Blackberry έχουν ένα εκτεταμένο ριζικό σύστημα που πηγαίνει βαθιά στο έδαφος, χάρη στο οποίο μπορούν να πάρουν περισσότερο νερό και θρεπτικά συστατικά από το έδαφος από τους θάμνους βατόμουρου. Για το λόγο αυτό, τα βατόμουρα είναι πιο ανθεκτικά στην ξηρασία και απαιτούν λιγότερο πότισμα και λίπανση. Φυσικά, η φύτευση βατόμουρων διαφέρει επίσης από τα βατόμουρα, για τα οποία θα μιλήσουμε αργότερα σε αυτό το άρθρο.

 Ένα ενδιαφέρον γεγονός: Από έναν θάμνο βατόμουρου, κατά μέσο όρο, μπορείτε να πάρετε έως και 15 κιλά νόστιμα και υγιή φρούτα, τα οποία σε γενικές γραμμές υπερβαίνουν την απόδοση των σμέουρων. Τα βατόμουρα χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερο μέγεθος μούρων, καθώς και την ικανότητα σχηματισμού πολλαπλών ωοθηκών..

Φύτευση και καλλιέργεια βατόμουρων - ποια προβλήματα μπορεί να προκύψουν;

φύτευση βατόμουρων

Οι δυσκολίες που σχετίζονται με την καλλιέργεια βατόμουρων σχετίζονται κυρίως με τα κλιματικά χαρακτηριστικά μιας συγκεκριμένης περιοχής. Ο καρπός των θάμνων βατόμουρου συμβαίνει αρκετά αργά, επομένως, στις βόρειες περιοχές με σύντομο καλοκαίρι και πρώιμη άφιξη του χειμερινού κρύου καιρού, η καλλιέργεια αυτής της καλλιέργειας είναι αρκετά προβληματική. Μέχρι σήμερα, χάρη στις προσπάθειες των κτηνοτρόφων, έχουν εκτραφεί ποικιλίες βατόμουρου ανθεκτικές στο χειμώνα, οι οποίες ριζώνουν επιτυχώς στη βορειοδυτική περιοχή, τα Ουράλια και τη Σιβηρία. Κατά κανόνα, πρόκειται για ποικιλίες πρώιμης ωρίμανσης, η συγκομιδή από αυτές πραγματοποιείται στο τέλος του καλοκαιριού.

Στις νότιες περιοχές, οι κηπουροί είναι πιο πιθανό να συγκομίσουν μια πλούσια συγκομιδή από όψιμες ποικιλίες βατόμουρου, ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν αρκετές δυσκολίες. Η έκθεση σε έντονο ηλιακό φως και πολύ υψηλή θερμοκρασία αέρα επηρεάζουν αρνητικά τις εξωτερικές και γευστικές ιδιότητες των βατόμουρων.

Λόγω των αναδυόμενων δυσκολιών στην καλλιέργεια βατόμουρων, η κατάλληλη επιλογή χώρου για φύτευση είναι ένας καθοριστικός παράγοντας που επηρεάζει την επιτυχία ολόκληρης της εκδήλωσης.

Επιλέγοντας ένα μέρος για να φυτέψετε βατόμουρα

Η τοποθέτηση θάμνων βατόμουρου στην περιοχή υπαγορεύεται σε μεγάλο βαθμό από τα κλιματικά χαρακτηριστικά της περιοχής. Ανάλογα με αυτά, τα βατόμουρα καλλιεργούνται σε ανοιχτό ή κλειστό έδαφος.

Φύτευση βατόμουρων σε ανοιχτό έδαφος

Για περιοχές με δροσερά καλοκαίρια, προϋπόθεση είναι η δημιουργία ενός καταφυγίου για τα βατόμουρα, προστατεύοντας τα φυτά από τις ριπές του βόρειου ανέμου. Για το λόγο αυτό, οι κηπουροί στην κεντρική Ρωσία προτιμούν να φυτεύουν θάμνους βατόμουρου κατά μήκος φράχτες, κοντά σε υψηλότερους θάμνους και δέντρα, φυσικούς λόφους. Είναι επίσης σκόπιμο να φυτέψετε βατόμουρα σε καλά φωτισμένες και ηλιόλουστες περιοχές, έτσι ώστε τα μούρα να έχουν χρόνο να ωριμάσουν εντελώς σε μια σύντομη καλοκαιρινή περίοδο.

Πολλοί κηπουροί εκμεταλλεύονται την εμπειρία της φύτευσης σταφυλιών και φυτεύουν θάμνους βατόμουρου κοντά στη νότια πλευρά κτιρίων ή φράχτες, διατηρώντας παράλληλα ένα κενό τουλάχιστον 100 cm μεταξύ των φυτών και της αμυντικής δομής. Η τοποθέτηση φυτεύσεων βατόμουρου σε πεδινές περιοχές πρέπει να αποφεύγεται, καθώς μέσα τους συσσωρεύεται κρύος αέρας. Οι κορυφές υψηλών λόφων και λόφων δεν είναι επίσης κατάλληλες για την καλλιέργεια αυτής της θερμοφιλικής καλλιέργειας, καθώς το χειμώνα ο άνεμος θα φυσάει χιόνι από την τοποθεσία. Το χιόνι καλύπτει μια προστατευτική λειτουργία και προστατεύει τους θάμνους από τις επιπτώσεις των ισχυρών παγετών.

Τα ελώδη εδάφη που βρίσκονται συχνά στην κεντρική Ρωσία είναι κατηγορηματικά ακατάλληλα για την καλλιέργεια βατόμουρων. Η υπερβολική υγρασία στο έδαφος προκαλεί υπερβολική επιμήκυνση των βλαστών, επιβραδύνοντας έτσι την ωρίμανση των καρπών και μειώνοντας την αντοχή του φυτού στον παγετό. Για τα βατόμουρα, οι περιοχές είναι κατάλληλες όπου η στάθμη των υπόγειων υδάτων δεν είναι υψηλότερη από ενάμιση μέτρο από την επιφάνεια του εδάφους.

Όσον αφορά τις νότιες περιοχές, είναι ευκολότερο να επιλέξετε μια τοποθεσία για την καλλιέργεια βατόμουρων στην επικράτειά τους. Σε αντίθεση με τους θάμνους βατόμουρου, οι θάμνοι βατόμουρου ανέχονται καλά τους ξηρούς καλοκαιρινούς μήνες και αρχίζουν να αναπτύσσονται ενεργά με μέτριο ρυθμό ποτίσματος. Ωστόσο, οι κηπουροί στη νότια Ρωσία αντιμετωπίζουν ένα άλλο πρόβλημα - την ανάγκη προστασίας των βατόμουρων από το άμεσο ηλιακό φως κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η έκθεση των μούρων στον ανοιχτό ήλιο το μεσημέρι μπορεί να τα βλάψει. Για το λόγο αυτό, η σκίαση αποτελεί προϋπόθεση για την επιτυχή καλλιέργεια βατόμουρων στις νότιες περιοχές. Στο βορρά, αντίθετα, η μερική σκιά μπορεί να προκαλέσει αργή ανάπτυξη των βλαστών βατόμουρου - σε τέτοιες συνθήκες, μόνο οι πιο ανθεκτικές στο κρύο ποικιλίες ριζώνουν ("Ufimskaya mestnaya", "Agavam").

Φύτευση βατόμουρων στο θερμοκήπιο

Η καλλιέργεια σε θερμοκήπιο είναι ιδανική για ποικιλίες με πολύ μεγάλα μούρα, για τα οποία η πλήρης ωρίμανση είναι ιδιαίτερα σημαντική. Οι κηπουροί της περιοχής της Σιβηρίας και της κεντρικής Ρωσίας με αυτόν τον τρόπο έχουν την ευκαιρία να επιμηκύνουν την καλλιεργητική περίοδο των θάμνων βατόμουρου. Χάρη στη χρήση σύγχρονων συνθετικών υλικών όπως η αγροΐνα, η κατασκευή προστατευτικής δομής δεν είναι δύσκολη.

Όταν καλλιεργείτε βατόμουρα σε θερμοκήπιο, πρέπει να φροντίσετε για τον τακτικό αερισμό τους. Διαφορετικά, τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα υπερθέρμανσης των φυτών. Είναι καλύτερο να επιλέξετε ένα σχέδιο με συρόμενη ή αφαιρούμενη οροφή: αυτό θα επιτρέψει στους θάμνους του βατόμουρου να χειμωνιάσουν κάτω από τα χιονονιφάδες. Ο χειμώνας κάτω από το χιόνι δεν είναι μόνο επικίνδυνος, αλλά και υποχρεωτικός για τα βατόμουρα - χωρίς αξιόπιστη κάλυψη χιονιού, οι θάμνοι του είναι πιθανό να παγώσουν, καθώς το ριζικό τους σύστημα δεν έχει την αντοχή στον παγετό που χαρακτηρίζει τα βατόμουρα.

Προετοιμασία για φύτευση βατόμουρων

Το προπαρασκευαστικό στάδιο της εργασίας φύτευσης περιλαμβάνει τη σήμανση του χώρου. Συνιστάται να φυτέψετε τους θάμνους του βατόμουρου σε σειρές, διατηρώντας το διάστημα μεταξύ τους, το οποίο εξαρτάται από τον τύπο του φυτού. Τα βατόμουρα κήπου χωρίζονται σε δύο μεγάλες ομάδες - βατόμουρα Nessky ή cumanik και βατόμουρα σε σχήμα βλεφαρίδας ή βατόμουρο. Το Kumanik διαφέρει παρουσία όρθιων στελεχών, δίνει πολυάριθμους βασικούς απογόνους, οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αναπαραγωγή του. Η Rosyanika απελευθερώνει ημι-ερπυστικούς βλαστούς μεγάλου μήκους, επομένως, η μέθοδος αναπαραγωγής με κορυφαία στρώματα είναι πιο αποτελεσματική γι 'αυτό, γεγονός που το φέρνει πιο κοντά στο μαύρο βατόμουρο. Μέχρι σήμερα, έχουν εκτραφεί υβριδικές ποικιλίες που συνδυάζουν τα χαρακτηριστικά και των δύο ειδών: οι όρθιοι βλαστοί τους, φτάνοντας σε ένα ορισμένο μήκος, αρχίζουν να πέφτουν.

Η ποικιλία των βατόμουρων επηρεάζει την απόσταση που πρέπει να μείνει μεταξύ των θάμνων όταν φυτεύονται. Εάν ένα διάστημα 80 έως 100 cm μεταξύ των θάμνων και από 200 cm μεταξύ των σειρών είναι αρκετό για τους θάμνους kumanik, τότε στην περίπτωση των σταγόνων δροσιάς αυτό δεν είναι αρκετό.Για να αποφευχθεί η αλληλεπίδραση των βλαστών που εξαπλώνονται, συνιστάται να φυτέψετε μεμονωμένους θάμνους σε απόσταση τουλάχιστον 150-250 cm το ένα από το άλλο. Η συνιστώμενη απόσταση μεταξύ των σειρών είναι 250 έως 350 εκ. Σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε τους θάμνους έτσι ώστε να λαμβάνουν επαρκή ποσότητα ηλιακού φωτός. Ανεξάρτητα από την ποικιλία, συνιστάται να συνδέσετε τους βλαστούς των θάμνων βατόμουρου στο πέργκολο.

Φύτευση βατόμουρων το φθινόπωρο και την άνοιξη

Η εποχή του φθινοπώρου ή της άνοιξης είναι κατάλληλη για τη φύτευση βατόμουρων. Αυτό ισχύει κυρίως για υλικό φύτευσης με ανοιχτό ριζικό σύστημα. Η εαρινή φύτευση πρέπει να πραγματοποιείται πριν από την έναρξη της ροής του χυμού στους ιστούς των φυτών. Η φύτευση του φθινοπώρου συμβαίνει κατά την περίοδο πτώσης του φυλλώματος. Δεδομένου ότι τα βατόμουρα πετούν αρκετά αργά, συνιστάται να αφαιρέσετε τα φύλλα από τα δενδρύλλια για να αποφύγετε την εξάτμιση της υγρασίας.

Οι κηπουροί της κεντρικής Ρωσίας και των βόρειων περιοχών προτιμούν την ανοιξιάτικη φύτευση, καθώς σε συνθήκες πρώιμης άφιξης του χειμερινού κρύου καιρού υπάρχει μεγάλη πιθανότητα κρυοπαγήματος του ριζικού συστήματος των νεαρών φυτών.

Η φύτευση σε σπορόφυτα ανοιχτού εδάφους που καλλιεργούνται σε δοχεία με χώμα διατηρώντας ένα κλειστό ριζικό σύστημα μπορεί να πραγματοποιηθεί την περίοδο άνοιξη -καλοκαίρι - το αργότερο μέχρι το τέλος Ιουνίου. Σε αυτή την περίπτωση, είναι ζωτικής σημασίας να παρέχουμε καταφύγιο από τις ακτίνες του ήλιου, οι οποίες μπορούν να κάψουν τα τμήματα του εδάφους των θάμνων του βατόμουρου.

Η ποιότητα του υλικού φύτευσης

Η σωστή επιλογή σπορόφυτων είναι επίσης σημαντικός παράγοντας για τον καθορισμό της επιτυχίας της φύτευσης βατόμουρων. Οι νεαροί θάμνοι ηλικίας κάτω των 2 ετών είναι οι πλέον κατάλληλοι για αυτό το σκοπό. Οι ενήλικες και κατάφυτοι θάμνοι βατόμουρου σχεδόν δεν ριζώνουν σε ένα νέο μέρος και συχνά πεθαίνουν.

Το ποσοστό επιβίωσης των δενδρυλλίων βατόμουρου με ανοιχτό ριζικό σύστημα είναι χαμηλότερο από ό, τι στην περίπτωση των κλειστών ριζών. Για το λόγο αυτό, έμπειροι κηπουροί αποκτούν 2 ή 3 θάμνους από κάθε ποικιλία ταυτόχρονα. Λόγω της αυτογονιμότητας, τα βατόμουρα δεν χρειάζονται διασταυρωμένη επικονίαση διαφορετικών ποικιλιών, οπότε σε μια περιοχή μπορείτε να φυτέψετε με ασφάλεια τόσο βατόμουρα της ίδιας ποικιλίας όσο και διαφορετικές ποικιλίες. Ο αργός σχηματισμός ωοθηκών φρούτων κατά τη διάρκεια της κανονικής ανθοφορίας δεν σχετίζεται με την έλλειψη επικονίασης, αλλά με έναν ελαφρύ κρυοπαγήματα των οφθαλμών το χειμώνα.

Όταν επιλέγετε σπορόφυτα με ανοιχτό ριζικό σύστημα, θα πρέπει να προτιμάτε δείγματα με ανεπτυγμένες ισχυρές ρίζες, καθώς και με υγιή λαμπερό πράσινο φύλλωμα. Τα δενδρύλλια Kumanik έχουν ευρέως διαδεδομένες ρίζες, δίνοντας πολλές βασικές διαδικασίες που χρησιμοποιούνται για τον πολλαπλασιασμό των βατόμουρων. Σε ανεπαρκώς χαλαρό χώμα, το kumanik delenki σχηματίζει ριζικά που δεν έχουν βλαστούς. Η Rosyanica έχει ινώδες ριζικό σύστημα, με πυκνά υφαντές διαδικασίες.

Ένα άλλο σημάδι της υγείας ενός δενδρυλλίου είναι η παρουσία στο στέλεχος του στη βάση πολλών αδρανών οφθαλμών λευκού ή ανοιχτό ροζ χρώματος. Αυτό σημαίνει ότι τον επόμενο χρόνο θα εμφανιστούν νέα βλαστάρια από αυτά.

Επεξεργασία εδάφους

Από όλα τα εδάφη, το βατόμουρο προτιμά μέτρια χαλαρά αργιλώδη με ουδέτερο ή χαμηλό επίπεδο οξύτητας. Γενικά, αυτή η καλλιέργεια δεν διαφέρει ως προς την ακρίβεια της ποιότητας του εδάφους, επομένως ριζώνει επιτυχώς σε εξαντλημένα πετρώδη εδάφη. Το πολύ όξινο χώμα μπορεί να διορθωθεί με την προσθήκη ασβέστη. Η αλκαλοποίηση του εδάφους είναι επίσης ανεπιθύμητη, καθώς σε αυτή την περίπτωση τα βατόμουρα δεν θα απορροφήσουν μαγνήσιο και σίδηρο, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει χλώρωση, η οποία εκφράζεται σε κιτρίνισμα του φυλλώματος.

Συνιστάται να προετοιμάζετε εκ των προτέρων τρύπες φύτευσης για βατόμουρα: είναι απαραίτητο να ξεκινήσετε την προετοιμασία για φύτευση την άνοιξη το φθινόπωρο, για το φθινόπωρο - το καλοκαίρι.

Το βέλτιστο μέγεθος των εσοχών φύτευσης σε χαλαρά εδάφη είναι 0,5 m από όλες τις απόψεις. Όσο πιο φτωχό είναι το έδαφος, τόσο μεγαλύτερο πρέπει να είναι. Ρίξτε θρεπτικό χώμα στο κάτω μέρος κάθε τρύπας και γεμίστε το κατά 2/3.Η σύνθεση αυτού του μείγματος περιλαμβάνει τη γη που εξάγεται κατά την εκσκαφή, καθώς και θρεπτικά συστατικά. Κάθε φρεάτιο περιέχει 5 έως 10 κιλά σάπια οργανική ύλη (λίπασμα ή κοπριά), από 100 έως 150 γραμμάρια υπερφωσφορικού (διπλό ή απλό), 50 γραμμάρια θειικού καλίου, 20 γραμμάρια θειικού μαγνησίου, 0,1 κιλό τέφρας ξύλου. Λίγη γη χύνεται πάνω από το θρεπτικό στρώμα - θα προστατεύσει τις ρίζες των δενδρυλλίων από τις επιπτώσεις των συμπυκνωμένων λιπασμάτων. Τα βαριά αργιλώδη μπορούν να γίνουν ελαφρύτερα προσθέτοντας λίγη τύρφη ή άμμο. Η ποιότητα των αμμώδους αργιλώδους εδάφους αυξάνεται με την προσθήκη πηλού σε αυτά.

Η τρύπα φύτευσης που παρασκευάζεται με αυτόν τον τρόπο αφήνεται μέχρι τη στιγμή της φύτευσης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα θρεπτικά συστατικά θα εγκατασταθούν με το έδαφος και θα αναμειχθούν.

Ένας άλλος τρόπος για να φυτέψετε τα βατόμουρα είναι φυτέψτε σπορόφυτα στην τάφρο. Σε αυτήν την περίπτωση, ο ρυθμός εφαρμογής λιπάσματος υπολογίζεται για κάθε τρέχον μέτρο της κλίνης. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται σε μεγάλες περιοχές.

Φύτευση βατόμουρων: οδηγίες βήμα προς βήμα

Η φύτευση βατόμουρων περιλαμβάνει μια συγκεκριμένη σειρά βημάτων:

1. Η φύτευση πρέπει να γίνει γρήγορα για να αποφευχθεί η υπερβολική ξήρανση του ριζικού συστήματος των δενδρυλλίων. Οι ρίζες κάθε θάμνου πρέπει να ισιώνονται προσεκτικά και να τοποθετούνται κατά μήκος των πλαγιών ενός χωμάτινου αναχώματος και στη συνέχεια να καλύπτονται με χώμα, συμπιέζοντας ταυτόχρονα τα στρώματά του.
2. Η εμβάθυνση του ριζικού κολάρου των θάμνων βατόμουρου είναι από 2 έως 4 cm.
3. Πρέπει να συμπιέσετε το χώμα με το χέρι, ώστε να μην βλάψετε το νεαρό φυτό.
4. Οι μίσχοι των δενδρυλλίων πρέπει να κοπούν σε επίπεδο 5-15 cm από την επιφάνεια της γης, κάτω από τον δεύτερο ή τον τρίτο οφθαλμό. Οι θάμνοι με κλειστές ρίζες δεν χρειάζεται να κοπούν.
5. Τουλάχιστον 10 λίτρα ζεστού νερού πρέπει να χυθούν στον κύκλο του κορμού και είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε ένα ποτιστήρι για να το κάνετε αυτό ομοιόμορφα. Μια καλή λύση είναι να δημιουργήσετε μια μικρή εσοχή γύρω από τον κορμό για να συγκρατήσετε την υγρασία.
6. Όταν το χώμα κατακαθίσει μετά το πότισμα, μπορείτε να προσθέσετε λίγο ακόμη χώμα. Στη συνέχεια, η επιφάνειά του καλύπτεται με ένα στρώμα σάπας πάχους 3 έως 5 εκ. Αυτό θα εξοικονομήσει νερό στο έδαφος και θα εμποδίσει τα ζιζάνια να γεμίσουν τον κύκλο του κορμού. Για τους σκοπούς αυτούς, το άχυρο, η θρυμματισμένη τύρφη, το πριονίδι, τα τσιπς, τα πεσμένα φύλλα, το χούμο είναι κατάλληλα. Στη συνέχεια, τα σπορόφυτα μπορούν να καλυφθούν με μη υφασμένο ύφασμα, το οποίο μπορεί να μείνει για ολόκληρο το χειμώνα αν η φύτευση πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο... Στην περίπτωση της φύτευσης την άνοιξη, το καταφύγιο μπορεί να ληφθεί μετά από 14-30 ημέρες. Τα σπορόφυτα χρειάζονται τακτικό πότισμα για να αποφευχθεί το στέγνωμα του εδάφους στην περιοχή.