Φυλή κοτόπουλου Cochinchin
Περιεχόμενο:
Cochinchin: περιγραφή της φυλής κοτόπουλου και της ιστορίας της δημιουργίας
Η φυλή των κοτόπουλων Cochinchin: φωτογραφία πουλιών
Το Cochinchin εκτιμάται περισσότερο από τους πτηνοτρόφους για το διακοσμητικό του αποτέλεσμα. Για τον ίδιο λόγο, και επίσης για μια ήρεμη διάθεση, τα πουλιά διατηρούνταν πράγματι συχνά στα παλάτια της Ανατολής.
Η Κίνα ονομάζεται η πατρίδα του Cochin, ωστόσο, υπάρχει η υπόθεση ότι οι Cochins ήρθαν στην Ουράνια Αυτοκρατορία από το Βιετνάμ. Κατά την περίοδο της μελέτης αυτής της χώρας από τους Ολλανδούς και τους Γάλλους, οι τελευταίοι αποκαλούσαν μία από τις περιοχές της χερσονήσου της Ινδοκίνα έτσι. Στα γαλλικά, "Cochin" ή κινέζικα, ακούγεται σαν "Koshen-shin". ... Από εκεί, το πουλί πιθανότατα έφτασε στην Κίνα, όπου, με επιλογή, εκτράφηκε ένα τέτοιο υποείδος. Λοιπόν, οι Cochinchins κατέληξαν στον Παλαιό Κόσμο, παρουσιάζοντας στους Ευρωπαίους εκπροσώπους της Σαγκάης.
Η φυλή Cochinchin διακρίνεται από ένα μεγάλο στήθος και ένα φαρδύ σώμα. Ένα ενήλικο πουλί μεγαλώνει έως 50 εκατοστά στην πλάτη και ζυγίζει έως 5,5 κιλά. Επίσης, αυτό το είδος χαρακτηρίζεται από κοντό, σε σχέση με το σώμα, τα άκρα και το λαιμό. Η ουρά του πουλιού είναι μικρή, αλλά ογκώδης, τα φτερά είναι μάλλον ψηλά. Και, φυσικά, το υπέροχο φτέρωμα ολόκληρου του σώματος στα ίδια τα νύχια.
Τα πουλιά της φυλής Cochinquin είναι 3-4 μήνες πίσω σε ανάπτυξη από άλλα είδη και θεωρούνται καθυστερημένα, τα κοτόπουλα, για παράδειγμα, δεν καλύπτονται με φτερά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι κοχίνικες φτάνουν στη σεξουαλική ωριμότητα μέχρι τον έβδομο μήνα. Αυτή τη στιγμή, το πουλί μπορεί να αξιολογηθεί για τη συμμόρφωσή του με τη δηλωμένη φυλή. Με ορισμένα εξωτερικά σημάδια, μπορεί κανείς να κρίνει τον εκφυλισμό της φυλής. Για παράδειγμα, το φτέρωμα των ποδιών δεν είναι τόσο πλούσιο, το στήθος είναι στενό, τα μάτια διογκώνονται και οι λοβοί είναι ελαφροί.
Χρώμα φυλής
Σημειώνονται αρκετά τυπικά χρώματα της φυλής Cochinchin.
- Πέρδικα... Το φτέρωμα αυτού του χρώματος είχε τις τράπεζες όρνιθες-προγόνους των περισσότερων οικιακών κοτόπουλων. Τα πετεινά πετεινά έχουν ριγέ κεφάλι και βαθύ χρυσό λαιμό. Τα ραχιαία φτερά έχουν χρώμα κόκκινο έως σκούρο καφέ. Ταυτόχρονα, οι μεταβάσεις από το ένα χρώμα στο άλλο είναι πολύ αρμονικές. Το μεγαλύτερο μέρος του φτερού του πουλιού είναι μαύρου-καφέ χρώματος με γκριζωπό κάτω. Τα κοτόπουλα πέρδικα δεν είναι τόσο αισθητά στο χρώμα. Το κύριο χρώμα του φτερού είναι χρυσοκάστανο.
Πέρδικα Cochinchin: φωτογραφία της φυλής των κοτόπουλων
- Μπλε. Το φτέρωμα είναι ομοιόμορφα γκρι με μπλε απόχρωση. Το κεφάλι, ο λαιμός και τα φτερά μπορεί να είναι ελαφρώς πιο σκούρα. Μερικές φορές στα φτερά του μπλε Cochinchin, σημειώνεται μια κόκκινη απόχρωση. Αυτό μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της έκθεσης του πουλιού στον ήλιο. Εάν η "καθαρότητα" του χρώματος είναι σημαντική, για παράδειγμα, για τα "δείγματα" της έκθεσης, χτίστε ένα υπόστεγο έτσι ώστε το φτέρωμα του πουλιού να μην ξεθωριάζει.
Cochin blue: φωτογραφία της φυλής των κοτόπουλων
- Ριγέ. Στην πραγματικότητα, τα φτερά είναι λευκά με μαύρο περίγραμμα. "Pestrushki" - αυτό είναι που λένε κοτόπουλα με παρόμοιο χρώμα. Μια ενδιαφέρουσα στιγμή, όταν διασχίζετε μια ριγωτή κότα και έναν μαύρο κόκορα, στην πρώτη γενιά, το χρώμα της μητέρας θα "φτάσει" μόνο στα "αγόρια".
Ριγέ Cochinchin: φωτογραφία της φυλής των κοτόπουλων
- Ωχρό κίτρινο. Το φτερό του πουλιού είναι εντελώς χρωματισμένο σε διάφορες αποχρώσεις του κίτρινου. Μια πιθανή εξαίρεση είναι τα φτερά της ουράς, τα οποία μπορεί να είναι ελαφρώς πιο σκούρα.
Cochin-khin fawn: φωτογραφία της φυλής των κοτόπουλων
Chinese Cochin Chin: συντήρηση κοτόπουλου και διατροφή
Cochinchin: φωτογραφία της φυλής των κοτόπουλων
Τα κοτόπουλα της φυλής Cochinchin ανέχονται καλά τις χαμηλές θερμοκρασίες και το χειμώνα ακόμη και σε μη μονωμένα δωμάτια. Επιπλέον, το χειμώνα, η παραγωγικότητα των κοτόπουλων δεν μειώνεται, γεγονός που αντισταθμίζει εν μέρει τη μείωση της παραγωγής αυγών άλλων στρωμάτων.
Δεδομένου ότι δεν μπορούν να απογειωθούν, είναι εξοπλισμένα με χαμηλά κουρνιά ή ένα κρεβάτι από άχυρο απλώνεται απευθείας στο πάτωμα.
Στο κοτέτσι, το πουλί διατηρείται χωριστά μόνο εάν είναι σημαντικό να διατηρηθεί η φυλή. Οι ίδιοι οι Kochs αισθάνονται καλά ακόμη και σε υψηλές πυκνότητες.
Οι Cochinchins από τη φύση τους δεν είναι πολύ δραστήριες, για παράδειγμα, μπορούν να κάνουν χωρίς να περπατήσουν καθόλου, επομένως, είναι επιρρεπείς στην παχυσαρκία. Η διατροφή τους από κοτόπουλα άλλων φυλών δεν διαφέρει και, ωστόσο, οι ειδικοί συνιστούν να τηρούν την ακόλουθη διατροφή:
- μείγμα κόκκων που αποτελείται από κεχρί, φαγόπυρο, καλαμπόκι και σιτάρι ·
- σύνθετες ζωοτροφές για φυλές κρέατος ·
- πολτό ψιλοκομμένο χόρτο και βραστά λαχανικά με την προσθήκη σύνθετων ζωοτροφών ορτυκιών.
Το μενού πρέπει να περιλαμβάνει ζωικές πρωτεΐνες και μέταλλα. Η συνεχής παρουσία λεπτού χαλικιού είναι απαραίτητη.
Αξίζει να αποκτήσετε αυτήν τη φυλή για να δείτε πόσο "φλεγματικό", ήρεμο και όχι ντροπαλό μπορεί να είναι ένα ασιατικό πουλί. Λοιπόν, δεν υπάρχει τίποτα να πούμε για το γεγονός ότι θα γίνει στολίδι της αυλής.
Είναι καλύτερα να αποκτήσετε Cochinchins από επαγγελματίες κτηνοτρόφους ή σε φυτώρια, καθώς είναι αδύνατο να διατηρηθεί η καθαρότητα της φυλής σε συνηθισμένες εκμεταλλεύσεις.
