Pandanus - Pandanus

Αυτό το φυτό είναι δέντρο και ανήκει στην οικογένεια Pandanov. Το δεύτερο όνομα του φυτού είναι pandanus. Το γένος Pandanus περιέχει αρκετές εκατοντάδες είδη. Τις περισσότερες φορές, το φυτό βρίσκεται στην άγρια ​​φύση σε περιοχές που χαρακτηρίζονται από τροπικό κλίμα. Πιο συγκεκριμένα, το pandanus λατρεύει να αναπτύσσεται στη Χαβάη, την Ινδία, το Βιετνάμ και άλλα σε περιοχές και εδάφη. Υπάρχουν επίσης πολλά είδη στο νησί της Μαδαγασκάρης.

Χαρακτηριστικό του φυτού

Το Pandanus διαφέρει στο ότι μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί σε μια μεγάλη ποικιλία συνθηκών. Έτσι, ο πανδανός μεγαλώνει εύκολα και ελεύθερα σε υψίπεδα και στο βυθό της θάλασσας, καθώς και σε βαλτώδεις περιοχές. Αναπτύσσεται ακόμη και στις όχθες του ποταμού και στις πλησιέστερες πλαγιές του ηφαιστείου.

Το Pandanus καλλιεργείται για διακοσμητικούς σκοπούς, καθώς το φυτό έχει όμορφα φύλλα.

Την άνοιξη και το καλοκαίρι, το φυτό πρέπει να προστατεύεται από το άμεσο ηλιακό φως, και το φθινόπωρο και το χειμώνα, αντίθετα, απαιτεί έντονο φως, αλλά είναι καλύτερο εάν διαχέεται. Το καλύτερο μέρος για την καλλιέργεια ενός φυτού θα είναι το δυτικό ή ανατολικό παράθυρο του διαμερίσματος. Η βέλτιστη θερμοκρασία για την καλλιέργεια αυτού του φυτού είναι 20-25 μοίρες. Αλλά το κυριότερο είναι ότι δεν πρέπει να είναι χαμηλότερο από 12 μοίρες.

Είναι απαραίτητο να ποτίζετε το φυτό πολύ άφθονα και τακτικά, ειδικά το καλοκαίρι. Την άνοιξη, είναι σημαντικό να βασίζεστε στις συνθήκες του εδάφους και να ποτίζετε το πάνδανο αφού στεγνώσει τελείως το έδαφος. Το φθινόπωρο και το χειμώνα, αυτό το φυτό ποτίζεται πολύ λιγότερο συχνά. Για την καλλιέργεια ενός φυτού, η υγρασία που είναι χαρακτηριστική των κατοικιών είναι κατάλληλη. Σε αυτή την περίπτωση, είναι εξαιρετικά ανεπιθύμητο να ψεκάσετε τα φύλλα του φυτού από ένα μπουκάλι ψεκασμού. Εάν το επίπεδο υγρασίας είναι πολύ χαμηλό, μπορεί να προστεθεί διογκωμένος πηλός στην παλέτα.

Το Pandanus πρέπει να τρέφεται τακτικά. Ο χειρισμός πραγματοποιείται 2 φορές την εβδομάδα κατά τη διάρκεια ολόκληρης της περιόδου άνοιξη-καλοκαίρι. Η βέλτιστη σύνθεση για λίπανση θα είναι έτοιμα ορυκτά σύμπλοκα, τα οποία είναι ειδικά σχεδιασμένα για τη διατροφή καλλωπιστικών φυτών. Το φθινόπωρο και το χειμώνα, το φυτό δεν γονιμοποιείται.

Ενώ ο πανδανός μεγαλώνει και αναπτύσσεται ενεργά, πρέπει να ξαναφυτεύεται μία φορά το χρόνο, ξεκινώντας από τη στιγμή που το πάνδανο γίνεται περίπου 3 ετών. Το ριζικό σύστημα του φυτού είναι πολύ μεγάλο και εάν είναι στριμωγμένο στο προηγούμενο δοχείο, ο θάμνος μεταμοσχεύεται σε δοχείο μεγαλύτερου όγκου, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο μεταφόρτωσης. Το φυτό πολλαπλασιάζεται τόσο με σπόρους όσο και με φυτικά, δηλαδή με διαίρεση του θάμνου και των μοσχευμάτων.

Από τα παράσιτα των εντόμων, απομονώνονται η ψώρα, τα αλευρώδη και τα ακάρεα αράχνης. Εάν δεν ακολουθείτε τους κανόνες φροντίδας, το φυτό μπορεί να επηρεαστεί από τη σήψη των ριζών.

Ιδιαιτερότητες

Αυτό το φυτό ανήκει στο αειθαλές δέντρο, επομένως, στην άγρια ​​φύση, αυτός ο πολιτισμός μπορεί να αυξηθεί έως και 15 μέτρα και μερικές φορές φτάνει και τα 25 μέτρα σε ύψος. Εξωτερικά, ο πολιτισμός μοιάζει πολύ με ένα τροπικό φυτό: έναν φοίνικα ή μια λιάνα. Μπορούν να σχηματιστούν εναέριες ρίζες σε αυτό. Μετά από λίγο, συνήθως αρχίζουν να φυτρώνουν στο χώμα.

Μετά από λίγο, οι ιστοί του pandan πεθαίνουν και πεθαίνουν στο κάτω μέρος του κορμού, αλλά εξακολουθεί να είναι κάθετος, αφού οι εναέριες ρίζες, που έχουν ήδη αναπτυχθεί στο έδαφος, αρχίζουν σταδιακά να λιγνιούνται και να αποτελούν ένα είδος στήριξης για το δέντρο.

Τα φύλλα είναι σαν ξίφος: στενά, γραμμικά. Μπορούν να έχουν πλάτος μεγαλύτερο από 10 εκατοστά και το μήκος τους να φτάνει τα 4 μ. Τα φύλλα αναπτύσσονται με τη μορφή σπείρας σε δύο σειρές στο δέντρο. Ένα άλλο όνομα για αυτόν τον πολιτισμό είναι η σπειροειδής παλάμη.Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, καθώς το δέντρο μεγαλώνει, τα φύλλα που βρίσκονται κάτω γερνούν σταδιακά και πέφτουν, αφήνοντας ουλές στα σημεία προσάρτησης στον κορμό.

Το Pandanus ανθίζει, σχηματίζοντας ταξιανθίες με τη μορφή πανικού. Τα άνθη είναι συνήθως μικρά και έχουν κίτρινο χρώμα. Ο εσωτερικός πανδάνος ανθίζει σπάνια.

Το φυτό θεωρείται ανεπιτήδευτο και δεν απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, επομένως καλλιεργείται πολύ συχνά σε θερμοκήπια και θερμοκήπια. Το Pandanus είναι ανεκτικό στην ανεπάρκεια υγρασίας, καθώς και στις σκοτεινές περιοχές ανάπτυξης. Μόνο ένα νεαρό φυτό συνιστάται να αναπτυχθεί στο σπίτι, καθώς οι ενήλικες κατάφυτες καλλιέργειες απαιτούν κατάλληλο μέγεθος δωματίου.

Κανόνες φροντίδας

Φωτισμός

Αν μιλάμε για τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες του έτους, τότε εδώ το πάνδανο χρειάζεται πολύ ηλιακό φως, ενώ την άνοιξη και το καλοκαίρι, ο φωτισμός μπορεί να είναι λιγότερο φωτεινός. Μια καλή τοποθεσία προσγείωσης είναι η δυτική και ανατολική πλευρά του διαμερίσματος. Με την έλλειψη ηλιακού φωτός, τα φύλλα του πάνδανου δεν θα φαίνονται πλέον τόσο εντυπωσιακά και θα χάσουν το σχήμα και το χρώμα τους. Με κακό φωτισμό, τα φύλλα μπορούν επίσης να μην είναι πολύχρωμα, αλλά αδιάκριτα.

Επομένως, εάν δεν έχετε αρκετό φωτισμό στο δωμάτιό σας, τότε είναι καλύτερο να κατασκευάσετε τεχνητό φωτισμό σε μικρή απόσταση από τον θάμνο χρησιμοποιώντας ειδικούς φυτολάμπες, οι οποίοι πρέπει να ενεργοποιούνται για περίπου οκτώ ώρες την ημέρα. Επίσης, το δοχείο pandanus πρέπει να γυρίζει από καιρό σε καιρό, έτσι ώστε τα φύλλα να μεγαλώνουν ομοιόμορφα από όλες τις πλευρές.

Θερμοκρασία και υγρασία

Την εποχή του φθινοπώρου-χειμώνα, πρέπει να αερίζετε τακτικά το δωμάτιο όπου μεγαλώνει το φυτό, ωστόσο, να το απομακρύνετε από την άμεση επίδραση του ρεύματος. Η βέλτιστη θερμοκρασία για το δωμάτιο όπου μεγαλώνει αυτό το λουλούδι πρέπει να κυμαίνεται από 20 έως 25 μοίρες. Και το χειμώνα, αυτό το σήμα δεν πρέπει να μειωθεί. Είναι επίσης αδύνατο να επιτρέψετε στο δωμάτιο να πέσει κάτω από τους 12 βαθμούς. Εξαιτίας αυτού, το λουλούδι θα πεθάνει.

Η υγρασία εδώ είναι φυσιολογική, δωμάτιο, αφού το pandanus δεν απαιτεί ένα ορισμένο επίπεδο υγρασίας. Εάν τα θερμαντικά σώματα λειτουργούν στο δωμάτιο και ο αέρας είναι πολύ ξηρός, τότε μπορείτε να προσθέσετε υγρό διογκωμένο πηλό ή βρεγμένα βότσαλα στο τηγάνι φυτών, στο οποίο στη συνέχεια τοποθετείται μια γλάστρα. Είναι επίσης απαράδεκτο να πλένετε, να σκουπίζετε τα φύλλα με ένα υγρό πανί και να ψεκάζετε το φυτό από ένα μπουκάλι ψεκασμού, καθώς υπάρχει κίνδυνος σήψης. Για να σκουπίσετε τη βρωμιά και τη σκόνη από το φύλλο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα στεγνό σφουγγάρι ή ένα υγρό πανί, σκουπίζοντας τα φύλλα από κάτω προς τα πάνω.

Το φυτό έχει μεγάλο αριθμό αγκάθια, οπότε όλες οι εργασίες πρέπει να εκτελούνται με γάντια.

Δεδομένου ότι το φυτό χαρακτηρίζεται από την παρουσία εναέριων ριζών, που αναπτύσσονται σε εσωτερικούς χώρους, αυτή η κουλτούρα σπάνια τις σχηματίζει. Ωστόσο, εάν συμβεί ένα τέτοιο φαινόμενο, τότε δεν χρειάζεται να τα κόψετε, αντίθετα, πρέπει να επικαλυφθούν με υγρό βρύο στην κορυφή, για να τα υγραίνετε συνεχώς και στη συνέχεια θα πρέπει να βρύετε τακτικά το βρύο. Αυτό πρέπει να γίνει ιδιαίτερα προσεκτικά το καλοκαίρι, όταν έξω κάνει ζέστη. Εάν το φυτό σας δεν έχει σχηματίσει εναέριες ρίζες, τότε πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για το γεγονός ότι το φυτό θα είναι ασταθές με την ηλικία.

Πότισμα

Το Pandanus πρέπει να ποτίζεται τακτικά χρησιμοποιώντας άφθονο νερό, ειδικά τους θερμότερους μήνες. Δώστε προσοχή στο έδαφος και περιμένετε μερικές ημέρες πριν το πότισμα αφού στεγνώσει. Ταυτόχρονα, δεν μπορείτε να φέρετε το φυτό σε πλήρη ξήρανση όλου του χώματος στο δοχείο. Η βέλτιστη θερμοκρασία νερού για άρδευση είναι πάνω από 30 μοίρες. Πρέπει επίσης να είναι προκαθορισμένο. Μετά το πότισμα, αν υπάρχει νερό στο γυάλινο τηγάνι, πρέπει να στραγγιστεί. Το χειμώνα και το φθινόπωρο, το καθεστώς άρδευσης αλλάζει προς τα κάτω.

Σίτιση

Το Pandanus πρέπει επίσης να τρέφεται δύο φορές το μήνα καθ 'όλη τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού.Το βέλτιστο λίπασμα εδώ θα είναι έτοιμα ορυκτά σύμπλοκα, που έχουν αναπτυχθεί ειδικά για διακοσμητικά φυλλοβόλα φυτά. Στους υπόλοιπους μήνες, η σίτιση δεν είναι απαραίτητη.

ΜΕΤΑΦΟΡΑ

Το Pandanus σπάνια μεταμοσχεύεται, μόνο εάν είναι απαραίτητο. Όταν το ριζικό σύστημα έχει ήδη γίνει αρκετά ισχυρό και δεν θα έχει αρκετό χώρο. Επιτρέπεται η μεταμόσχευση φυτών σε νεαρή ηλικία όχι περισσότερο από μία φορά το χρόνο. Τα ώριμα φυτά μεταμοσχεύονται πολύ λιγότερο συχνά. Η μεταμόσχευση πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά, ώστε να μην καταστραφεί το εύθραυστο ριζικό σύστημα του πανδάνου. Κατά τη μεταμόσχευση, θα πρέπει να χρησιμοποιείται η μέθοδος μεταφόρτωσης, στην οποία διατηρείται το χωμάτινο κομμάτι όσο το δυνατόν περισσότερο. Σε ένα νέο δοχείο για φύτευση, είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε ένα παχύ στρώμα αποστράγγισης, το οποίο θα καταλαμβάνει σχεδόν τη μισή χωρητικότητα, και επίσης να επιλέξετε το βέλτιστο μείγμα εδάφους, το οποίο θα αποτελείται από άμμο, χλοοτάπητα, φυλλώδη γη και χούμο, λαμβανόμενα ίσα μέρη. Πριν από τη μεταφύτευση του πάνδανου, είναι απαραίτητο να σηκώσετε τα φύλλα και να τα δέσετε σε μια δέσμη, και στη συνέχεια να μεταφέρετε πολύ προσεκτικά το φυτό από το παλιό δοχείο σε ένα νέο δοχείο και να το γεμίσετε με το υπόλοιπο χώμα από πάνω. Θα πρέπει να αφεθεί κατά τη φύτευση στο ίδιο επίπεδο με το φυτό στο παλιό δοχείο.

Αναπαραγωγή

Όταν καλλιεργείτε πανδάνους στο σπίτι, είναι απαραίτητο να το πολλαπλασιάσετε με διαφορετικούς τρόπους: σπόρους και φυτικά, διαιρώντας τις ρίζες και τα μοσχεύματα.

Αναπαραγωγή σπόρων. Για τη σπορά, είναι απαραίτητο να συλλέξετε φρέσκους ώριμους σπόρους. Οι σπόροι πρέπει να σπέρνονται σε ένα χαμηλό δοχείο ή κουτί που είναι επίσης γεμάτο με ένα μείγμα φυλλώδους εδάφους και άμμου. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τύρφη αντί για φυλλώδες χώμα. Μετά τη σπορά, το κουτί κλείνει με φύλλο ή γυαλί και μεταφέρεται σε ένα ζεστό δωμάτιο, όπου η θερμοκρασία του αέρα δεν θα είναι χαμηλότερη από 25 μοίρες. Κατά καιρούς, το καταφύγιο πρέπει να αφαιρείται για να αερίζεται τα δενδρύλλια, καθώς και να τα υγραίνει με ένα μπουκάλι ψεκασμού. Εάν κάνατε τα πάντα σωστά, τότε σε μια εβδομάδα ή ένα μήνα μπορείτε να δείτε τους πρώτους σπόρους. Είναι δυνατή η οργάνωση των συνθηκών του θερμοκηπίου με την εγκατάσταση θέρμανσης από κάτω. Στη συνέχεια, τα σπορόφυτα μπορούν να φανούν νωρίτερα. Αφού αναπτυχθούν αρκετά αληθινά φύλλα στα σπορόφυτα, φυτεύονται σε διαφορετικά ξεχωριστά δοχεία γεμάτα με το ίδιο χώμα, το οποίο περιλαμβάνει χλοοτάπητα, άμμο και φυλλοβόλο έδαφος.

Μέθοδος κοπής αναπαραγωγής. Για πολλαπλασιασμό με μοσχεύματα, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν πλευρικά στελέχη, τα οποία φτάνουν σε μήκος μεγαλύτερο από 20 εκ. Αν τα μοσχεύματα είναι μικρότερα, θα ριζώσουν πολύ άσχημα. Τα μέρη όπου κόβετε τα μοσχεύματα πρέπει να υποβληθούν σε επεξεργασία με σκόνη άνθρακα ή να στεγνώσουν. Στο έδαφος τοποθετούνται έτοιμα μοσχεύματα για ριζοβολία, τα οποία θα αποτελούνται από άμμο και τύρφη σε ίσες αναλογίες. Στην κορυφή, πρέπει να οργανώσετε κάποιο είδος πλαστικού καλύμματος ή μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια τσάντα ή γυάλινο βάζο.

Η θερμοκρασία στο δωμάτιο όπου θα βρίσκονται τα μοσχεύματα πρέπει να είναι ζεστή, πάνω από 25 μοίρες και το καπάκι πρέπει να αφαιρείται κατά καιρούς και τα μοσχεύματα να ποτίζονται με ένα μπουκάλι ψεκασμού. Μετά από ενάμισι έως δύο μήνες, θα συμβεί η ριζοβολία των μοσχευμάτων. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διάφορα διεγερτικά ανάπτυξης για να επιταχύνετε τη διαδικασία ή να οργανώσετε ένα μίνι θερμοκήπιο.

Διαίρεση του θάμνου. Για να διαιρέσετε τον θάμνο, είναι απαραίτητο να πάρετε ένα ενήλικο φυτό, το οποίο έχει ήδη μεγάλο αριθμό θυγατρικών εξόδων στις μασχάλες των φύλλων. Είναι επίσης σημαντικό το μήκος τους να είναι τουλάχιστον 20 εκατοστά, έτσι ώστε τα μοσχεύματα να ριζώσουν καλύτερα. Έτσι, χωρίζονται από τον θάμνο των ενηλίκων και τοποθετούνται σε υγρό σφάγνο, το οποίο ποτίζεται συνεχώς με νερό. Η Delenka θα αναπτύξει ρίζες. Και μετά από αυτό, το τμήμα του θάμνου διαχωρίζεται και στεγνώνει μέσα σε 24 ώρες. Το διαχωρισμένο φυτό πρέπει να τοποθετηθεί σε ξεχωριστό δοχείο, το οποίο επίσης θα γεμίσει με κατάλληλο χώμα, αποτελούμενο από χλοοτάπητα, καθώς και ένα μεγάλο στρώμα αποστράγγισης δεν πρέπει να ξεχνάμε.

Είναι απαραίτητο να ρίξετε πλυμένη άμμο πάνω από το έδαφος, στη συνέχεια το νέο φυτό φυτεύεται στην άμμο και όλα σφίγγονται σωστά. Το νέο φυτό πρέπει να ψεκάζεται και επίσης να καλύπτεται με γυάλινο βάζο ή σακούλα. Η θερμοκρασία στο δωμάτιο όπου θα αναπτυχθεί το νέο πάνδανο θα πρέπει να είναι πάνω από 20 μοίρες, έτσι ώστε οι ρίζες να μπορούν να αναπτυχθούν πιο γρήγορα και να προσαρμοστούν γρηγορότερα. Επίσης, η χρήση ειδικών φυτοορμονών θα βοηθήσει στην επιτάχυνση αυτής της διαδικασίας. Ο τελικός σχηματισμός των ριζών θα τελειώσει σε ένα μήνα ή ενάμιση μήνα.

Μετά από δύο μήνες, το ριζωμένο φυτό, το οποίο έχει προσαρμοστεί επαρκώς, πρέπει να μεταφερθεί με μεταφορά σε ένα νέο μεγαλύτερο δοχείο, ήδη γεμάτο με κόκκο, φυλλώδες έδαφος και άμμο.

Έντομα παράσιτα και ασθένειες

Πιστεύεται ότι το pandanus έχει υψηλή ανοσία σε διάφορα παράσιτα, αλλά αν δεν φροντίζεται σωστά, μπορεί να επιτεθεί από διάφορα έντομα. Δημοφιλή είναι τα έντομα κλίμακας, τα έντομα κλίμακας ή τα ακάρεα αράχνης. Τα σημάδια της εμφάνισης ενός εντόμου κλίμακας θα σχηματιστούν κλίμακες σκούρου χρώματος και τα φύλλα θα γίνουν κολλώδη.

Για να απαλλαγείτε από τον πανδάνο από αυτά τα παράσιτα, είναι απαραίτητο να το αντιμετωπίσετε με actellik ή krbofos. Εάν προσβληθεί ένας αλατοφάγος, το pandanus θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ειδικό αντι-ακαρεοκτόνο παράγοντα. Το Diclox ή το Tolcox θα λειτουργήσουν καλά. Με έλλειψη υγρασίας αέρα, αυτό το φυτό μπορεί να μολυνθεί από ακάρεα αράχνης. Τα σημάδια της εμφάνισής τους είναι μικρές κουκίδες στο φύλλο, οι οποίες τελικά συγχωνεύονται σε ένα μεγάλο σημείο. Εάν εντοπιστούν αυτά τα σημάδια, πρέπει να χρησιμοποιηθούν ακαρεοκτόνοι παράγοντες. Actellik ή Aktara έχουν αποδειχθεί καλά.

Μετά από αυτό, είναι απαραίτητο να αυξηθεί η υγρασία στο δωμάτιο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν υγραντήρα ή να προσθέσετε υγρά βότσαλα ή διογκωμένο πηλό στο τηγάνι.

Από τις κοινές ασθένειες του pandanus, διακρίνεται μόνο μια αλλαγή στο χρώμα των φύλλων: κιτρινίζουν εάν ποτίζετε το φυτό με σκληρό νερό, και αυτό μπορεί επίσης να συμβεί με έλλειψη φωτός ή με περίσσεια ασβεστίου στο έδαφος.

Αν φυτό βρίσκεται σε σκοτεινό δωμάτιο, τότε τα φύλλα μπορούν να γίνουν μικρά και να αλλάξουν το χρώμα τους. Επιπλέον, εάν ο αέρας είναι υπερβολικά στεγνός, θα ροδίσουν και οι άκρες των φύλλων θα στεγνώσουν.

Όλα αυτά τα προβλήματα εξαλείφονται αυξάνοντας την υγρασία του αέρα χρησιμοποιώντας υγραντήρες ή τοποθετώντας το δοχείο σε μια παλέτα με διογκωμένο πηλό.

Είδη φυτών

Pandanus Veicha (Vicha). Αυτό το φυτό σε σχήμα δέντρου ανήκει σε αειθαλή και αναπτύσσεται άγριο στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας. Το φυτό έχει χαμηλό κορμό, καθώς και μεγάλο αριθμό εναέριων ριζών, οι οποίες τελικά αναπτύσσονται στο έδαφος. Τα φύλλα είναι επίσης διατεταγμένα με τη μορφή μιας σπείρας, το μήκος τους μπορεί να φτάσει το 1 m και το πλάτος δεν υπερβαίνει τα 8 εκ. Αυτό το είδος χαρακτηρίζεται από ένα λευκό περίγραμμα κατά μήκος ολόκληρης της πλάκας φύλλων, καθώς και μεγάλο αριθμό αγκάθια στις άκρες. Αυτό το φυτό καλλιεργείται συχνά στο σπίτι. Με σωστή φροντίδα, μπορεί να φτάσει το ενάμιση μέτρο σε 10 χρόνια. Η περίοδος ανθοφορίας δεν συμβαίνει σε εσωτερικούς χώρους.

Το Pandanus είναι χρήσιμο. Το φυτό είναι μεγάλο και μπορεί να μεγαλώσει έως και 20 μ. Άγρια. Εάν το φυτό καλλιεργείται στο σπίτι, τότε το στέλεχος δεν μεγαλώνει περισσότερο από 2-3 μ. Η περίοδος ανθοφορίας απουσιάζει επίσης εδώ σε εσωτερικούς χώρους, επομένως αυτή η καλλιέργεια δεν διακλαδίζεται. Τα φύλλα είναι διατεταγμένα σε σπειροειδή μορφή. Έχουν σκούρο πράσινο χρώμα και πυκνή, άκαμπτη δομή. Το μήκος μιας πλάκας φύλλου μπορεί να φτάσει το ενάμισι μέτρο και το πλάτος δεν υπερβαίνει τα 10 εκ. Τα αγκάθια περιβάλλουν τις πλάκες των φύλλων, έχοντας ροζ απόχρωση στις άκρες.

Παντάνος ​​Σαντέρα. Αυτό το φυτό μπορεί να δει στα δάση του αρχιπελάγους της Μαλαισίας. Το φυτό χαρακτηρίζεται από χαμηλό κορμό και φύλλα, έντονο έντονο σκούρο πράσινο χρώμα. Τα φύλλα φτάνουν σε μήκος περίπου 80 εκ., Ενώ το πλάτος τους δεν υπερβαίνει τα 5 εκ. Η παρουσία αγκάθια είναι επίσης χαρακτηριστική του είδους.

Ο Πάνδανος κρύβεται πίσω. Αυτό το φυτό ανήκει στους διακλαδισμένους αειθαλείς θάμνους. Στην άγρια ​​φύση, ο μίσχος αυτού του φυτού μεγαλώνει έως 4 μ. Τα φύλλα γίνονται πολύ στενά στις άκρες και έχουν λευκά αγκάθια. Ενώ ήταν στην άγρια ​​φύση, το pandanus παράγει μεγάλα κόκκινα φρούτα που έχουν πολύ γλυκιά γεύση. Ωστόσο, καλλιεργώντας το φυτό σε εσωτερικές συνθήκες, οι καρποί δεν σχηματίζονται σε αυτό, ακριβώς όπως δεν έρχεται η περίοδος ανθοφορίας. Αυτό το είδος έχει αρκετές ακόμη ποικιλίες που δεν έχουν αγκάθια και τα λουλούδια μπορούν να φτάσουν τα 10 εκατοστά σε διάμετρο, ενώ έχουν μια όμορφη, λεπτή, ροζ απόχρωση.

Υπάρχουν μερικοί θρύλοι και σημάδια γύρω από τον πάνδανο, εξαιτίας των οποίων δεν καλλιεργούν όλοι οι καλλιεργητές αυτό το φυτό στο σπίτι, παρά την εξωτική του εμφάνιση. Πιστεύεται ότι το pandanus μπορεί να απορροφήσει όλο το θετικό συναισθηματικό υπόβαθρο των ανθρώπων και να απελευθερώσει αρνητική ενέργεια στο δωμάτιο, η οποία επηρεάζει αρνητικά άτομα με ασταθή ψυχή. Λαμβάνοντας υπόψη αυτό, μπορούν να γίνουν θυμωμένοι και επιθετικοί.

Ως εκ τούτου, υπάρχει η άποψη ότι δεν είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί αυτό το φυτό για ιδιαίτερα εντυπωσιακούς ανθρώπους που δυσκολεύονται να περάσουν διάφορες αρνητικές στιγμές της ζωής, καθώς το pandanus μπορεί να επιδεινώσει τα ήδη δυσάρεστα συναισθήματα ενός ατόμου.

συμπέρασμα

Είναι καλύτερο να καλλιεργείτε πανδάνες για ήρεμους, ισορροπημένους ανθρώπους, καθώς και για εκείνους τους καλλιεργητές λουλουδιών που μόλις άρχισαν να ασχολούνται με αυτήν την ενδιαφέρουσα δραστηριότητα. Το φυτό δεν απαιτεί ειδική προσέγγιση για τον εαυτό του, θεωρείται ανεπιτήδευτο, μεγαλώνει πολύ γρήγορα, επομένως είναι επίσης κατάλληλο για την καλλιέργεια εκείνων των καλλιεργητών λουλουδιών που συχνά απουσιάζουν στο σπίτι.