Σχετικά με το σχηματισμό μιας μηλιάς

Η εργασία για το σχηματισμό του στεφάνου της μηλιάς είναι ένα σημαντικό και απαραίτητο σημείο στη φροντίδα μιας μηλιάς. Σε αυτό το άρθρο, θα σας πούμε γιατί αυτή είναι μια σημαντική ανάγκη και πότε σχηματίζεται καλύτερα η μηλιά.

Γιατί σχηματίζεται το στέμμα μιας μηλιάς;

Υπάρχουν πραγματικά πολλοί λόγοι για το κλάδεμα των μηλιών εγκαίρως.
Το πρώτο κλάδεμα γίνεται αφού φυτευτεί το δενδρύλλιο. Με τη βοήθειά του, η μηλιά θα αναπτυχθεί σωστά, καθώς αυτή η διαδικασία σχετίζεται άμεσα με την αποκατάσταση της ισορροπίας μεταξύ του στεφάνου και του ριζικού συστήματος (κατά κανόνα, το μικρό, όχι ακόμη σκληρυμένο ριζικό σύστημα του δενδρυλλίου είναι κατώτερο σε ισχύ το έδαφος του δέντρου, και σε αυτή την κατάσταση το φυτό δεν μπορεί να παρέχει πολλά κλαδιά και επαρκή τροφή).

Εάν αγνοήσετε το πρώτο κλάδεμα, το δέντρο θα είναι αδύναμο. Αντίθετα, εάν μια σωστά σχηματισμένη κορώνα σχετίζεται άμεσα με εξαιρετικές αποδόσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ομοιόμορφη κατανομή του βάρους των μήλων με το κατάλληλο κλάδεμα συμβάλλει στην εξαιρετική εμφάνιση της μηλιάς και σε μια εξαιρετική συγκομιδή.

Με το έγκαιρο κλάδεμα των κλαδιών, αυξάνονται όχι μόνο οι περίοδοι καρποφορίας των δέντρων, αλλά και η αντοχή τους στο κρύο. Εάν όλα είναι εντάξει με το στέμμα, τότε παρέχεται εξαιρετικός φωτισμός των κλαδιών και των μήλων, γεγονός που προσθέτει συμπάθειες στην ποιότητα της καλλιέργειας και στην παρουσίασή της.

Ως αποτέλεσμα, θέλω να τονίσω: με τακτικό κλάδεμα κλαδιών, διατηρείται η απαραίτητη αλληλεπίδραση μεταξύ των ριζών, του στέμματος και των καρπών της μηλιάς. Επομένως, αυτό το πιο σημαντικό στάδιο της φροντίδας μιας μηλιάς φέρνει όχι μόνο την αισθητική στην εμφάνισή της, αλλά επηρεάζει άμεσα την υγεία της, και επομένως, τη συγκομιδή.

πώς σχηματίζεται το στέμμα των μηλιών

Οι καλύτερες ώρες κλαδέματος

Το πρώτο κλάδεμα γίνεται την άνοιξη, ανεξάρτητα από το πότε φυτεύτηκε η μηλιά. Για την ακρίβεια, η πρώτη δεκαετία του Μαρτίου είναι η πιο βέλτιστη στιγμή για αυτό. Αυτή τη στιγμή, το δέντρο δεν έχει ξυπνήσει ακόμη, γι 'αυτό το κλάδεμα γίνεται με ευνοϊκό τρόπο γι' αυτό. Πριν εμφανιστούν τα φύλλα και οι μπουμπούκια φουσκώσουν, κάθε περικοπή θα έχει χρόνο να υπερβεί και το φυτό θα είναι έτοιμο να ξεκινήσει νέους βλαστούς.

Μερικές φορές το κλάδεμα γίνεται τις μέρες του φθινοπώρου όταν το φύλλωμα έχει πέσει. Αλλά πριν από τον πρώτο παγετό. Το κύριο πράγμα εδώ δεν είναι να καθυστερήσετε το χρονοδιάγραμμα, έτσι ώστε οι φέτες να έχουν χρόνο να αντέξουν στον παγετό.

Το θερινό κλάδεμα επιτρέπεται μόνο ως έσχατη λύση, προκειμένου να γίνουν πολύ μεγάλα κλαδιά μικρότερα. Αλλά αν είναι δυνατόν να γίνει χωρίς αυτό, είναι καλύτερο να μην κλαδέψετε, γιατί το καλοκαίρι η μηλιά δίνει όλη τη δύναμή της για την ενεργό ανάπτυξη νέων κλαδιών.

Δεν αξίζει καθόλου να μιλάμε για χειμερινό κλάδεμα, αφού το χειμώνα το φυτό κοιμάται και δεν θα μπορεί να σφίξει τις περικοπές του. Επιπλέον, κατά το χειμερινό κλάδεμα, υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης από διάφορες ασθένειες.

Μόνο νωρίς την άνοιξη μπορείτε να κλαδέψετε τη μηλιά με όφελος και αυτός ο χειρισμός θα σας βοηθήσει να σχηματίσετε ένα όμορφο απλωμένο στέμμα.

Σχετικά με τις μεθόδους σχηματισμού στεφάνης

Η βάση για το σχηματισμό στεφάνων μηλιών είναι η ισορροπία μεταξύ παλαιών κλαδιών και νέων βλαστών που εμφανίζονται. Εάν αφαιρέσετε σωστά την περίσσεια, τότε οι μηλιές θα έχουν τη σωστή δομή.

Ας μιλήσουμε για διάφορους τρόπους για να σχηματίσουμε το στέμμα ενός δενδρυλλίου.

Τρόπος εκκένωσης βαθμίδας

Αρχικά, επιλέγονται ισχυρά κλαδιά (5-6 κομμάτια), τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη γωνία με το κύριο.Η πρώτη βαθμίδα (μισό μέτρο από την επιφάνεια της γης) πρέπει να παραμείνει με δύο ή τρεις βλαστούς και οι επόμενες βαθμίδες συνήθως τοποθετούνται 0,5-0,6 μέτρα ψηλότερα.
Το πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι να παρέχει εξαιρετικό φωτισμό των κλαδιών και των καρπών, ως αποτέλεσμα - τη δύναμη του σκελετού της μηλιάς.
Το μειονέκτημα της μεθόδου αφορά μόνο τους αρχάριους κηπουρούς, επειδή είναι δύσκολο για αυτούς να μετρήσουν τα απαιτούμενα διαστήματα κατά τη διάρκεια του σχηματισμού.

Τρόπος σε σχήμα κυπέλλου

Η 1η βαθμίδα πρέπει να αποτελείται από 3 ισχυρούς κλάδους. Αφαιρούνται περίπου 120 μοίρες το ένα από το άλλο με αποστάτες ή ραγάδες. Τα κλαδιά κόβονται συμμετρικά σε απόσταση 0,5 m από το κέντρο του στελέχους. Ο κύριος κλάδος αποκόπτεται. Καθώς το φυτό αναπτύσσεται στο κεντρικό τμήμα της περιοχής της κορώνας, όλα τα κλαδιά κόβονται, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που πηγαίνουν προς τα μέσα.
Το πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι δημιουργεί ένα συμπαγές πλαίσιο για ένα αδύναμο ή βραχύβιο δέντρο.
Μειονεκτήματα της μεθόδου: είναι απαραίτητο να παρακολουθείτε συνεχώς τους βλαστούς που πηγαίνουν στο κέντρο των στεφάνων, πρέπει να τους αφαιρείτε τακτικά, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει διάφορες ασθένειες στο δέντρο.

Μέθοδος "Κάθετη παλέτα"

Πρώτον, επιλέγουν κλάδους που μπορούν να γίνουν η βάση των σειρών. Οι ενδιάμεσοι και πλευρικοί κλάδοι απορρίπτονται. Κατά τη διαδικασία αύξησης του ύψους του δέντρου, αφαιρούνται τα κλαδιά που μπαίνουν μέσα στο στέμμα.

Το πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι η ευκολία σχηματισμού και η ευκολία για τη συλλογή μήλων.
Το μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι η μείωση της απόδοσης λόγω της συνεχούς κοπής.

Fusiform τρόπος

Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, τα αναγεννημένα κλαδιά στερεώνονται σε οριζόντια θέση με ραγάδες. Στις αρχές της επόμενης σεζόν, ο κύριος κλάδος αφήνεται με μήκος 0,3-0,5 m, λόγω του οποίου ο κορμός του δέντρου θα αυξηθεί ενεργά. Αυτός ο χειρισμός γίνεται ετησίως για επτά χρόνια στη σειρά, παρακολουθώντας το μήκος των οριζόντιων κλαδιών (δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερα από 1,5 μέτρα με ύψος μηλιάς - όχι υψηλότερα από 3 μέτρα).
Το πλεονέκτημα της μεθόδου είναι στη σωστή στρογγυλεμένη κορώνα με μεγάλο αριθμό οριζόντιων κλάδων, η οποία εγγυάται υψηλή απόδοση.
Το μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι η εργατικότητά της.

Ανατριχιαστικός τρόπος

Στη διαδικασία της αναγέννησης, ισχυρά κλαδιά διπλώνονται προς τα πίσω με ραγάδες στην επιφάνεια της γης.
Πλεονέκτημα της μεθόδου: ιδανικό για χώρους με ισχυρούς παγετούς. επίσης οι μηλιές καλύπτονται εύκολα το χειμώνα με μονωτικά υλικά ή χιόνι.
Μειονεκτήματα της μεθόδου: εργατικότητα και ταλαιπωρία της επεξεργασίας του εδάφους κάτω από ένα δέντρο λόγω ερπυστικών κλαδιών.

Θαμνώδης τρόπος

Η μηλιά μένει με πέντε έως έξι κύρια κλαδιά, τα άλλα αφαιρούνται. Στο 2ο έτος, το δέντρο κόβεται με συμμετρικό τρόπο "ψαροκόκαλο" (οι ετήσιοι βλαστοί κόβονται στο μισό μήκος). Συντομεύεται επίσης ο κύριος κλάδος.
Πλεονεκτήματα: ευκολία φροντίδας και συγκομιδής.
Μειονέκτημα της μεθόδου: δεν είναι κατάλληλο για όλες τις ποικιλίες. για παράδειγμα, ασθενώς διακλαδισμένος ποικιλίες με αυτόν τον τρόπο μην κόβετε.

Μέθοδος με στρογγυλά επίπεδα

Οι βαθμίδες σχηματίζονται στο στέμμα, σε κάθε βαθμίδα υπάρχουν 4-5 συνεχόμενα κλαδιά. Η απόσταση μεταξύ των σκελετικών επιπέδων είναι από 1 έως 1,5 μέτρα.
Το συν της μεθόδου βρίσκεται σε ένα ισχυρό στέμμα, το οποίο εγγυάται μια υπέροχη συγκομιδή.
Τα μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι ο σχηματισμός μεγάλου αριθμού κλαδιών σε σβούρες, λόγω των οποίων η ανάπτυξη στο στέλεχος της μηλιάς αποδυναμώνεται. Η ανθεκτικότητα και η αντοχή στον παγετό αφήνουν πολλά να είναι επιθυμητά.

Μέθοδος επίπεδης κορώνας

Τα μεγαλύτερα κλαδιά τεντώνονται οριζόντια με ραγάδες. Και ο αγωγός μένει σε επίπεδο 0,6 μέτρων από αυτά. Επιπλέον, οι βλαστοί που φτάνουν στο έδαφος απομακρύνονται ετησίως και οι μακριές αναπτύξεις συντομεύονται.
Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου είναι στον βέλτιστο φωτισμό του δέντρου και στη δυνατότητα μιας συμπαγούς διάταξης των φυτεύσεων.
Τα μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι η ανάγκη να διατηρείται συνεχώς το επίπεδο των στεφάνων στα 2,5 μέτρα και να αποκόπτονται τα υπερβολικά πυκνά κλαδιά.

Ως αποτέλεσμα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η πιο δημοφιλής και απλούστερη μέθοδος είναι η αραιά κλιμακωτή, χάρη στην οποία παραμένουν 4 έως 6 σκελετικοί κλάδοι, που βρίσκονται σε απόσταση 0,3-0,4 μέτρων μεταξύ τους. Η μέθοδος σχηματισμού μηλιάς επιλέγεται με βάση την ηλικία του δέντρου. Τα παιδιά ενός έτους και δύο ετών κόβονται διαφορετικά.

Περίπου ενός έτους μηλιές

Μια ετήσια μηλιά σχηματίζεται από τη στιγμή της φύτευσης. Ενώ δεν έχει πλούσια κλαδιά, επομένως, το 1ο κλάδεμα την άνοιξη δεν επιδιώκει τον στόχο σχηματισμού. Αυτός ο χειρισμός είναι απαραίτητος κυρίως για την ενίσχυση του ριζικού συστήματος, καθώς και για την ενεργοποίηση της δύναμης του φυτού για την επακόλουθη ανάπτυξή του το καλοκαίρι.
Οι ενέργειες έχουν ως εξής. Αμέσως μόλις η μηλιά φυτευτεί σε ανοιχτό χώμα, η κορυφή της κόβεται. Συνολικά, το δέντρο πρέπει να έχει ύψος περίπου 1 μέτρο.

Εάν το δενδρύλλιο είναι αρκετά παχύ, τότε κόψτε όλα τα κλαδιά που είναι έως 0,5 μέτρα. Τα υπόλοιπα υποκαταστήματα αναθεωρούνται προσεκτικά.
Αυτά τα κλαδιά που βρίσκονται σε οξεία γωνία προς τον κορμό κόβονται. Το βασικό κλάδεμα αποτελεί εγγύηση για τη δύναμη μιας ενήλικης μηλιάς. Και τότε σίγουρα θα αντέξει μια βαριά σοδειά.

Ξαφνικά, το χέρι σας δεν σηκώνεται για να τα κόψει, στη συνέχεια τεντώστε τα με αποστάτες ή ραγάδες ή στερεώστε τα με μια πέτρα (πρέπει να σχηματιστεί μια αμβλεία γωνία μεταξύ των οδηγών του κλάδου και του κορμού). Με την πάροδο του χρόνου, όταν τα υποκαταστήματα παίρνουν μια νέα θέση, οι βοηθοί αφαιρούνται.

Τα κλαδιά, τα οποία πήραν αρχικά την επιθυμητή θέση, αντιμετωπίζονται με κλαδευτήρι ή μαχαίρι. Συντομεύονται με ψαροκόκαλο (τα κλαδιά από την κάτω βαθμίδα πρέπει να είναι 0,3 m ή περισσότερα, στη μεσαία βαθμίδα - μικρότερα κλπ.) Η άκρη του κορμού αφήνεται 0,15-0,20 m υψηλότερη από τους βλαστούς.

Σε περίπτωση αδύναμου ή κατεστραμμένου κορμού, το ισχυρότερο κλαδί συνδέεται με αυτό με κάθετο τρόπο. Είναι αυτή που θα γίνει η κύρια στο μέλλον.
Για τον σωστό σχηματισμό του στεφάνου μιας νεαρής μηλιάς, για αρχή, τα κλαδιά κόβονται μετά τους εξωτερικούς οφθαλμούς. Από εδώ θα εμφανιστεί σύντομα ένας νέος κλάδος.

Έτσι, δημιουργείται ένα δυνατό, απλωμένο δέντρο που παρέχει καλό φωτισμό για κάθε καρπό και είναι σε θέση να φέρει μεγάλη συγκομιδή χωρίς να σπάσει κάτω από το βάρος του.

Σχετικά με το κλάδεμα μιας μηλιάς δύο ετών

Το στέμμα σχηματίζεται σε μια μηλιά δύο ετών με τον ίδιο τρόπο όπως σε μια ετήσια μηλιά. Αρχικά, εξετάζεται η μηλιά και επιλέγονται 5-6 ισχυρά κλαδιά, τα οποία βρίσκονται σε αμβλεία γωνία προς τον κορμό. Θα γίνουν οι κυριότερες για ένα ώριμο δέντρο. Άλλα κλαδιά κόβονται.
Επιπλέον, οι ισχυροί βλαστοί κόβονται με ψαροκόκαλο, δηλαδή η κάτω βαθμίδα των κλαδιών κόβεται πίσω από τον 4-5ο οφθαλμό, η μεσαία βαθμίδα είναι μικρότερη κ.λπ. Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τα άνω μπουμπούκια καθώς από εδώ θα προκύψουν νέα κλαδιά. Θα πρέπει να προέρχονται από τον κορμό και η προοριζόμενη κατεύθυνσή τους θα πρέπει να είναι παράλληλη με άλλα κλαδιά.

Εάν δείτε ότι τα κλαδιά θα τέμνονται, επιλέξτε το σημείο κοπής ψηλότερα. Εδώ, απαιτείται ακρίβεια, έτσι ώστε στο μέλλον τα κλαδιά να μην αλληλεπιδρούν και το στέμμα να σχηματίζεται σωστά. Διαφορετικά, δεν πρέπει να περιμένετε καλή συγκομιδή.
Σχετικά με τα χαρακτηριστικά του κλαδέματος

Φυσικά, η κατάλληλη επιλογή χώρων κοπής είναι ένα σημαντικό έργο, αλλά όχι μεγάλο σε σύγκριση με την οργάνωση της διαδικασίας με το σχηματισμό του στεφάνου μιας νεαρής μηλιάς.

Η κοπή κλαδιών και βλαστών πρέπει να γίνεται μόνο με ισχυρές μηλιές. Εάν, για παράδειγμα, ένα δέντρο δεν ριζώσει καλά σε ένα νέο μέρος, τότε είναι καλύτερα να το αφήσετε μόνο του αυτή τη σεζόν. Εάν αρχίσετε να κλαδεύετε ένα αδύναμο δενδρύλλιο, μπορεί να πεθάνει από μη επουλωτικές περικοπές.

Εάν χάσατε τη στιγμή που σχηματίζεται το στέμμα την άνοιξη (και έφερε τα μπουμπούκια να διογκωθούν), τότε είναι καλύτερα να μην τραυματίσετε το νεαρό δέντρο, αλλά να αναβάλλετε το κλάδεμα το φθινόπωρο, μετά την πτώση των φύλλων.

Χρησιμοποιήστε μόνο αιχμηρά μαχαίρια, τα ψαλίδια κλαδέματος μπορεί να βλάψουν τη δομή των λεπτών κλαδιών.

Κάθε θέση της κοπής αντιμετωπίζεται με λαδομπογιά ή βερνίκι κήπου. Με αυτό, το δέντρο θα προστατεύεται από επιβλαβή έντομα και διάφορες ασθένειες και οι περικοπές θα επουλωθούν με ασφάλεια.

Μην παρασυρθείτε με τη διαδικασία του κλαδέματος των μηλιών! Μόλις σχηματιστεί για πρώτη φορά το στέμμα, περιμένουν έως και πέντε εποχές για να ξεκουραστεί το δέντρο και να αναπτυχθούν νέα κλαδιά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αφαιρούνται μόνο βλαστοί που έχουν υποστεί βλάβη ή που έχουν βγει από το σωστό σχήμα σκελετού δέντρου.