Κοινή αρκεύθου: περιγραφή, τύποι, ποικιλίες, καλλιέργεια

Το άρθρο παρουσιάζει μια συνηθισμένη αρκεύθου: περιγραφή, χαρακτηριστικά, ποικιλίες, τύποι, κανόνες καλλιέργειας.

Τα μεγάλα κωνοφόρα δέντρα με τη μορφή λεπτών πυραμίδων φαίνονται πολύ όμορφα σε οικόπεδα. Έτσι μοιάζει η Common Juniper, η οποία αναπτύσσεται άγρια ​​στην Αμερική, την Ευρώπη, στα βόρεια μέρη της Αφρικής και της Ασίας. Μπορείτε επίσης να βρείτε ερπυστικές καλλιέργειες αρκεύθου. Το φυτό είναι πολύ ανθεκτικό και ανθεκτικό. Μπορεί να προσαρμοστεί γρήγορα σε νέες συνθήκες ανάπτυξης και μεταβαλλόμενες κλιματολογικές συνθήκες. Αυτό επέτρεψε στο φυτό να υπάρχει για πολλά χρόνια, βιώνοντας ακόμη και τις πιο σοβαρές κλιματικές αλλαγές. Οι κούνιες μεγαλώνουν μέχρι σήμερα, με μεγάλη ζήτηση μεταξύ των σχεδιαστών τοπίου.

Κοινή αρκεύθου: περιγραφή, χαρακτηριστικά

Κοινή αρκεύθου: περιγραφή, χαρακτηριστικά

Έχοντας υπάρξει στη γη για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, έχουν εμφανιστεί πολλές ποικιλίες αρκεύθου. Τα άγρια ​​είδη είναι κυρίως χαμηλοί, ερπυστικοί θάμνοι που καταλαμβάνουν την κατώτερη βαθμίδα της δασικής ποικιλίας. Ωστόσο, χάρη στους επιστήμονες και τους κτηνοτρόφους, η αρκεύθου όχι μόνο έχει μελετηθεί και περιγραφεί λεπτομερώς στη βιβλιογραφία, αλλά έχει εξημερωθεί από τον 16ο αιώνα και έχουν αναπτυχθεί νέες ποικιλίες που διαφέρουν μεταξύ τους όχι μόνο στην εμφάνιση, αλλά και στο χρώμα του στέμματος.

Κοινή αρκεύθου: περιγραφή ειδών

Πλάνης

Κοινή αρκεύθου: περιγραφή ειδών

Το φυτό ταξινομείται από τον τύπο του στέμματος και διακλάδωσης. Υπάρχουν λοιπόν:
- χαμηλής ανάπτυξης φυτά με κλαδιά που κρέμονται στις πλευρές f. Pendula?
- δέντρα με μεγάλο στέμμα με τη μορφή στήλης και μικρό αριθμό κρεμασμένων κλαδιών f. Suecica;
- φυτά με συμπαγές κιονοειδές σχήμα στεφάνης f. Compressa?
- υπάρχουν είδη που είναι χαμηλά, αλλά με ευρεία κορώνα που αναπτύσσεται στις πλευρές f. Depressa;
- φυτά με υψηλό, λεπτό σχήμα στεφάνης, τα κλαδιά των οποίων κατευθύνονται ευθεία προς τα πάνω f. Hibernica;
- διακρίνονται επίσης ερπυστικά είδη αρκεύθου, τα οποία μεγαλώνουν μέχρι 2 μέτρα πλάτος f. Σ ..

Εκτός από το σχήμα της κορώνας του φυτού, η αρκεύθου έχει διαφορετικό χρώμα στις βελόνες. Σε ένα άγριο φυτό, οι βελόνες είναι πράσινες με μια χαρακτηριστική ελαφριά λωρίδα στη μέση της βελόνας. Το μήκος των βελόνων είναι περίπου ενάμιση εκατοστό.

Τώρα, χάρη στην επιμελή και όχι αδιάφορη δουλειά των κτηνοτρόφων, η αρκεύθου κοσμεί μεγάλο αριθμό κήπων, πλατειών και πάρκων, εκπλήσσοντας τόσο με το μπλε χρώμα των βελόνων όσο και με το σχεδόν χρυσό στέμμα του φυτού. Οι βελόνες φαίνονται υπέροχα με φόντο τον κόκκινο φλοιό του δέντρου, ο οποίος, καθώς μεγαλώνει το φυτό, σπάει και αρχίζει να ξεφλουδίζει. Αφού το φυτό έχει γίνει περισσότερο από 10 ετών, μπορούμε να μιλήσουμε για την ικανότητά του να αναπαράγεται με σπόρους. Γονιμοποιώντας, τα θηλυκά είδη φυτών σχηματίζουν όμορφους κώνους, οι οποίοι έχουν τρεις σπόρους στο εσωτερικό τους.

Κοινή αρκεύθου: φωτογραφία και περιγραφή ποικιλιών

Προς το παρόν, μια μεγάλη ποικιλία χτενών της καλλιέργειας έχει ληφθεί από την κοινή αρκεύθου, οι οποίες είναι τώρα διαιρεμένες για να μην μπερδευτούν από το μέγεθός της και ανάλογα με τη δύναμη της ανάπτυξης του φυτού.

Πλήρης καλλιέργεια αρκεύθου. Αυτές είναι οι καλλιέργειες που μεγαλώνουν περίπου 30 εκατοστά σε ύψος κάθε χρόνο.
Μεσαίου μεγέθους ποικιλίες. Τέτοιες καλλιέργειες αυξάνονται περίπου 15 εκατοστά το χρόνο.
Οι νάνοι άρκευθος μεγαλώνουν 10 εκατοστά ετησίως.
Μινιατούρες αρκεύθου.Τέτοιες καλλιέργειες αναπτύσσονται μόνο 8 εκατοστά κατά τη διάρκεια του έτους.

Την πρώτη θέση όσον αφορά την αργή ανάπτυξη καταλαμβάνουν οι αρκεύθου της ομάδας μικρο, αυξάνοντας μόνο κατά μερικά εκατοστά το χρόνο.
Υπάρχουν επίσης εκείνες οι καλλιέργειες που δεν χωρούν περισσότερες από μία ομάδες, καθώς η ανάπτυξή τους συμβαίνει σε διαφορετικές κατευθύνσεις και τα κλαδιά κρέμονται, μοιάζοντας με μια ιτιά που κλαίει.

Juniper απλός Horstmann.

Κοινή αρκεύθου: φωτογραφία και περιγραφή ποικιλιών

Αυτό το φυτό μπορεί να δει στα εδάφη της Γερμανίας. Ο πολιτισμός έχει ένα μέσο σθένος ανάπτυξης, ωστόσο, φτάνοντας σε ύψος περίπου δυόμισι μέτρα, ρίχνει τους μίσχους του και γίνεται φυτό που κλαίει, καθιστώντας το φυτό μοναδικό και προσελκύει τα βλέμματα πολλών επισκεπτών σε πάρκα και πλατείες. Οι βελόνες του φυτού είναι πράσινες. Ο ίδιος ο θάμνος είναι ανεπιτήδευτος. Το μόνο πράγμα, για να διατηρήσει την ομορφιά, χρειάζεται πολύ φως. Οι σχεδιαστές αγαπούν πολύ αυτόν τον πολιτισμό και φυτεύουν πάντα αρκεύθου στο κέντρο της σύνθεσης.

Juniper απλή Repanda.

Είναι επίσης ένα εξαιρετικά πρωτότυπο δείγμα που εκπλήσσει με το επίπεδο, στρογγυλό σχήμα στεφάνης του. Το φυτό έχει μήκος μόνο 30 εκ. Ωστόσο, τα κλαδιά αναπτύσσονται ευρέως στις πλευρές κατά περίπου ενάμιση μέτρο. Η πατρίδα του φυτού είναι η Ιρλανδία, επομένως η καλλιέργεια είναι πολύ ανθεκτική ακόμη και σε σοβαρούς παγετούς, αλλά δεν ανέχεται τον ξηρό αέρα. Οι βελόνες του φυτού που περιγράφεται είναι απαλές στην αφή. Ούτε ένα εκατοστό μήκος. Το χρώμα είναι πράσινο με ασημί απόχρωση. Στις βελόνες, μπορείτε να δείτε την ελαφριά λωρίδα χαρακτηριστική της αρκεύθου.

Συνηθισμένο πράσινο χαλί Juniper

Η κουλτούρα είναι πολύ παρόμοια με την προηγούμενη ποικιλία αρκεύθου. Ένα ενήλικο, κατάφυτο φυτό μοιάζει με μαλακό πράσινο χαλί από μακριά. Το στέλεχος αυξάνεται σε ύψος μόνο 15 εκατοστά, λόγω του οποίου το φυτό ανέχεται τέλεια τόσο χαμηλές θερμοκρασίες έως 40 μοίρες, όσο και ισχυρές κακές καιρικές συνθήκες και έντονες βροχοπτώσεις.

Juniper συνηθισμένο Khybernika.

Μια ποικιλία που προέρχεται από την Ιρλανδία. Το στέμμα ενός όμορφου φυτού μοιάζει με πυραμιδική στήλη. Αυτό το φυτό εξημερώθηκε πριν από περίπου 200 χρόνια και εξακολουθεί να είναι πολύ δημοφιλές στους σχεδιαστές τοπίου, επειδή έχει ένα πολύ πυκνό πυραμιδικό στέμμα με κλαδιά που αυξάνονται προς τα πάνω. Το χρώμα των βελόνων παραμένει μπλε όλο το χρόνο, ακόμη και το χειμώνα. Οι βελόνες είναι μαλακές στην αφή και το ύψος του φυτού σε χρόνια μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 8 μέτρα. Είναι κρίμα που η ποικιλία δεν ριζώνει παντού στη Ρωσία, εκτός από τις νότιες περιοχές, όπου η θερμοκρασία του αέρα δεν πέφτει κάτω από τους 17 βαθμούς το χειμώνα.

Juniper απλός Άρνολντ.

Ο μίσχος του φυτού μεγαλώνει σε μήκος έως δύο μέτρα. Το σχήμα του στέμματος μοιάζει επίσης με μια στήλη, δεν μεγαλώνει σε πλάτος και τα κλαδιά κατευθύνονται προς τα πάνω, για τα οποία το δέντρο φαίνεται πολύ λεπτό και χαριτωμένο. Το φυτό μεγαλώνει ετησίως όχι περισσότερο από 10 εκατοστά σε ύψος, οι βελόνες έχουν ελαφρώς γαλαζωπή απόχρωση. Η ίδια η βελόνα δεν έχει μήκος μεγαλύτερο από ένα εκατοστό.

Juniper συνηθισμένο Meyer.

Η ποικιλία πήρε το όνομά της από τον δημιουργό της, έναν Γερμανό κτηνοτρόφο. Έτσι, ο καλλιεργημένος πολιτισμός έχει ένα όμορφο φαρδύ στέμμα με τη μορφή πυραμίδας με ακανθώδεις λαμπερές βελόνες μπλε απόχρωσης. Το μέγεθος του στελέχους δεν υπερβαίνει τα τρία μέτρα σε ύψος και το ίδιο το φυτό χαρακτηρίζεται από αυξημένη αντοχή στον παγετό, αλλά πολύ απαιτητικό στο φως. Μόνο με επαρκή φωτισμό το στέμμα θα φαίνεται διακοσμητικό. Αυτός ο τύπος αγαπάται από τους σχεδιαστές και φυτεύει ενεργά μια κουλτούρα που μοιάζει με χριστουγεννιάτικο δέντρο ή έλατο από μακριά.

Juniper συνηθισμένο Suetsika.

Αυτό το φυτό είναι πολύ δημοφιλές στη βόρεια Ευρώπη και στη χώρα μας, καθώς είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στους παγωμένους χειμώνες. Αυτό το φυτό είναι ένας θάμνος, ο οποίος έχει αρκετούς κύριους μίσχους και αλλάζει το σχήμα του στέμματος από πυραμιδικό σε στέμμα με πεσμένα κλαδιά στο τέλος. Εξωτερικά, το φυτό φαίνεται ελκυστικό και έχει μεγάλη ζήτηση κατά τη δημιουργία μοναδικών συνθέσεων για ευνοϊκές εκτάσεις και κήπους σπιτιού.Το στέλεχος αυξάνεται όχι περισσότερο από 10 εκατοστά ετησίως.

Juniper συνηθισμένη φροντίδα, κανόνες φύτευσης

Η κουλτούρα που συζητείται σε αυτό το άρθρο είναι πολύ λάτρης του φωτός, αλλά μπορεί επίσης να αναπτυχθεί σε μερική σκιά, καθώς είναι ένα ανεπιτήδευτο αειθαλές. Προκειμένου το φυτό να εκτελέσει τη διακοσμητική του λειτουργία, πρέπει να διαθέσει μια θέση στον ήλιο και να βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχουν σταθερά ρεύματα εδώ. Οποιοδήποτε χώμα είναι κατάλληλο, το κύριο πράγμα είναι ότι είναι θρεπτικό και χαλαρό.

Η φύτευση του φυτού είναι καλύτερη στα μέσα της άνοιξης, τον Μάιο ή στις αρχές του φθινοπώρου. Είναι καλύτερα να προετοιμάσετε τον τόπο προσγείωσης εκ των προτέρων. Το μέγεθος του λάκκου πρέπει να υπερβαίνει το μέγεθος του ριζικού συστήματος, έτσι ώστε οι ρίζες να μην είναι στριμωγμένες. Ένα στρώμα αποστράγγισης πρέπει να τοποθετηθεί στον πυθμένα. Ένα ψίχουλο από τούβλα, διογκωμένο πηλό ή άμμο είναι κατάλληλο. Η σύνθεση του εδάφους εδώ πρέπει να αποτελείται από τύρφη, χλοοτάπητα και άμμο με μικρή πρόσμιξη πηλού. Θα ήταν βέλτιστη η προσθήκη λιπασμάτων που περιέχουν άζωτο και φώσφορο. Το χώμα δεν πρέπει να είναι όξινο, οπότε αν συμβαίνει αυτό, τότε προσθέστε περισσότερο αλεύρι δολομίτη ή λάιμ.

Αφού εγκατασταθεί η γη, το προετοιμασμένο φυτό μπορεί να φυτευτεί. Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι το κολάρο της ρίζας είναι στο ίδιο επίπεδο με το χώμα ή λίγα εκατοστά πάνω από την επιφάνεια. Μετά τη φύτευση, το έδαφος σφίγγεται και το φυτό ποτίζεται άφθονο. Είναι καλύτερα να αχυρώσετε την επιφάνεια γύρω από τον κορμό έτσι ώστε να μην μεγαλώνουν τα ζιζάνια και η υγρασία να παραμένει στο έδαφος για όσο το δυνατόν περισσότερο.

Δεδομένου ότι η κοινή αρκεύθου ταξινομείται ως ανεπιτήδευτο φυτό, δεν απαιτεί αδικαιολόγητη προσοχή στον εαυτό της. Θα πρέπει να ποτίζετε το φυτό μόνο σε έντονη ξηρασία. Αλλά όχι περισσότερο από μία φορά την εβδομάδα. Επιπλέον, τα ζιζάνια απομακρύνονται και το χώμα γύρω από τον κορμό χαλαρώνει τακτικά, έτσι ώστε να παρέχεται καλύτερα οξυγόνο στις ρίζες. Η καλλιέργεια πρέπει να τροφοδοτείται μόνο την άνοιξη με τη βοήθεια ειδικών λιπασμάτων για κωνοφόρα, από τα οποία υπάρχουν πολλά αυτή τη στιγμή. Εάν το έδαφος δεν είναι γόνιμο ή ακόμη και πετρώδες, τότε θα πρέπει να ταΐσετε την καλλιέργεια αρκετές φορές ανά εποχή.

Για να διατηρήσετε την ομορφιά των βελόνων, συνιστάται να ψεκάσετε το στέμμα από ένα μπουκάλι ψεκασμού.
Τα φυτά που φυτεύονται για σκοπούς αντιστάθμισης ή για τη δημιουργία άλλων μορφών, τότε θα πρέπει να σχηματίζεται μια κορώνα ετησίως. Εάν φυτευτεί ένα είδος με πεσμένα κλαδιά, τότε ο σχηματισμός δεν χρειάζεται να πραγματοποιηθεί, είναι απαραίτητο μόνο να κάνετε περιστασιακά υγειονομικό κλάδεμα του θάμνου, αφαιρώντας ξηρά και άρρωστα κλαδιά.

Δεδομένου ότι η ανάπτυξη του φυτού είναι πολύ αδύναμη, το κύριο πράγμα εδώ δεν είναι να το παρακάνετε, καθώς θα χρειαστεί περισσότερο από ένα χρόνο για να δημιουργηθεί πράσινο. Είναι καλύτερο να σχηματίσετε ένα φυτό την άνοιξη ή στις αρχές του καλοκαιριού και το φθινόπωρο να κάνετε υγειονομικό κλάδεμα.
Για την πρόληψη ασθενειών, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε μυκητοκτόνα ή να θεραπεύσετε τα άρρωστα φυτά με υγρό Μπορντό. Τα φυτά ανέχονται καλά το χειμώνα, επομένως οι ενήλικες καλλιέργειες αφήνονται ως έχουν και τα νεαρά δενδρύλλια για το χειμώνα πρέπει να καλύπτονται με κλαδιά ερυθρελάτης και να δένονται με σπάγκο. Το χειμώνα, είναι καλύτερο να καλύψετε το φυτό με χιόνι.

Συνοψίζοντας, μπορούμε να ευχαριστήσουμε τους κτηνοτρόφους που ανακάλυψαν ένα τόσο καταπληκτικό αειθαλές κωνοφόρο φυτό για εμάς. Επιπλέον, τώρα μπορείτε να αναπτύξετε έναν θάμνο αρκεύθου με ένα ή άλλο σχήμα στεφάνης και να απολαύσετε την εμφάνισή του, δημιουργώντας όμορφες συνθέσεις κωνοφόρων. Λόγω της ανεπιτήδευτης συμπεριφοράς του φυτού και της αντοχής του στον κρύο καιρό, κάθε κηπουρός μπορεί να καλλιεργήσει αυτήν την καλλιέργεια στην περιοχή.

Κοινή αρκεύθου: περιγραφή