Χλώρωση στα σταφύλια

Τα σταφύλια είναι μεταξύ των ιδιότροπων καλλιεργειών. Σήμερα μπορεί να ανθίσει με ένα όμορφο πράσινο χρώμα και μετά από λίγες βροχερές μέρες τα σταφύλια μπορούν να αλλάξουν το χρώμα τους σε κίτρινο. Αυτό είναι που μπορεί να υποδηλώνει την παρουσία μιας τέτοιας ασθένειας όπως η χλώρωση των σταφυλιών. Μην πανικοβληθείτε όμως αμέσως. Αυτό το πρόβλημα μπορεί να λυθεί εύκολα σε λίγες μέρες. Σε αυτό το άρθρο, μπορείτε να μάθετε για αυτήν την ασθένεια, τις αιτίες της, τις μεθόδους θεραπείας και πρόληψης.

Τι είναι η χλώρωση σταφυλιών;

Χλώρωση σταφυλιών: φωτογραφία

Η χλώρωση των σταφυλιών είναι μια κατάσταση όταν διαταράσσεται ένα φυτό και η διαδικασία σχηματισμού χλωροφύλλης και ταυτόχρονα υπάρχει μείωση της δραστηριότητας της φωτοσύνθεσης. Η εξωτερική εκδήλωση αυτής της ασθένειας είναι μια αλλαγή στο πράσινο χρώμα των φύλλων και των βλαστών σε λεμονοκίτρινο ή χλωμό, και μερικές φορές εντελώς άχρωμο.

Χλώρωση σταφυλιών: αιτίες εμφάνισης

Χλώρωση σταφυλιών: φωτογραφία

Οι αιτίες της χλώρωσης στα σταφύλια μπορεί να είναι μολυσματικές και φυσιολογικές. Η εμφάνιση κίτρινων κηλίδων στα φύλλα μπορεί να είναι σημάδια ασθενειών όπως το ωίδιο, η ερυθρά και μια σειρά άλλων ασθενειών. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό το φαινόμενο δεν σχετίζεται με την παρουσία κάποιας συγκεκριμένης ασθένειας. Ο μη μολυσματικός παράγοντας στην εμφάνιση χλώρωσης σχετίζεται με τα ακόλουθα:

• Έλλειψη ορυκτών στο έδαφος, τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει αρκετός σίδηρος (για πρόληψη, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αντιχλωροσίνη).
• Κατάσταση εδάφους
• Ξηρασία.
• Υπάρχουν πολλές βροχοπτώσεις, ενώ η αποστράγγιση είναι κακή. Η υγρασία συσσωρεύεται, γεγονός που οδηγεί σε δυσμενείς συνέπειες.

Η χλωρίωση των σταφυλιών προκαλείται από διάφορες εξωτερικές συνθήκες:

• Χαμηλή θερμοκρασία.
• Αλατότητα εδάφους.
• Η πρόσβαση οξυγόνου στις ρίζες μειώνεται λόγω του υψηλού επιπέδου υγρασίας του εδάφους (αυτό είναι δυνατό εάν το καλοκαίρι ήταν βροχερό)
• Το έδαφος περιέχει ανεπαρκή ποσότητα ορυκτών απαραίτητων για την ανάπτυξη.

Τις περισσότερες φορές, η εμφάνιση χλώρωσης στα σταφύλια σχετίζεται με έλλειψη σιδήρου, αζώτου και μαγγανίου στο έδαφος. ποια είναι τα συμπτώματα της χλώρωσης λόγω αυτών των λόγων.

• συχνότερα, μπορεί να παρατηρηθεί έλλειψη σιδήρου σε νεαρούς βλαστούς. Τα φύλλα αρχίζουν να ξεθωριάζουν και να πέφτουν. Ταυτόχρονα, δεν παρατηρείται ο σχηματισμός νέων. Το φυτό αρχίζει να αποκτά μια καταθλιπτική εμφάνιση. Ακόμα κι αν υπάρχει αρκετός σίδηρος, αλλά το έδαφος είναι ανθρακικό, ο σίδηρος δεν μπορεί να απορροφηθεί, και επίσης εάν υπάρχει περίσσεια μαγγανίου στο έδαφος. Επίσης, εάν υπάρχει μεγάλη ποσότητα χαλκού στο έδαφος, τότε μπορεί να εμφανιστούν τα ίδια συμπτώματα με την έλλειψη σιδήρου.
• Το μαγγάνιο συμβάλλει σημαντικά στη σύνθεση της χλωροφύλλης. Εάν υπάρχει έλλειψη αυτής της ουσίας, τότε αυτό μπορεί επίσης να προκαλέσει την εμφάνιση χλώρωσης. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά που εμφανίζονται με ανεπάρκεια σιδήρου.
• Εάν το φυτό έχει έλλειψη μαγνησίου, τότε η ανάπτυξη και ανάπτυξη του φυτού είναι μειωμένη. Ένα διακριτικό σύμπτωμα της παρουσίας αυτής της νόσου είναι το μαρμάρισμα. Μπορείτε να παρατηρήσετε την παρουσία αυτής της ασθένειας στο παλιό φύλλωμα στα τέλη Ιουνίου. Εάν δεν ξεκινήσετε έγκαιρα τα μέτρα ελέγχου, τότε το φύλλωμα μπορεί να πέσει εντελώς.
• Εάν το φυτό έχει έλλειψη αζώτου, τότε η ανάπτυξη του φυτού αρχίζει να επιβραδύνεται, το φύλλωμα αποκτά ανοιχτό πράσινο χρώμα. Η μόλυνση ξεκινά με παλιά όργανα και εξαπλώνεται στα νεαρά. Μπορεί να εμφανιστεί εάν εφαρμόσετε μεγάλη ποσότητα οργανικών λιπασμάτων.

Ποικιλίες της νόσου

Χλώρωση σταφυλιών: φωτογραφία

Πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία των σταφυλιών για αυτήν την ασθένεια, πρέπει να καταλάβετε τι το προκάλεσε.

• Μολυσματικός. Μια ασθένεια προκαλείται από έναν συγκεκριμένο ιό. Ένα σύμπτωμα ενός ιού είναι η εμφάνιση αποχρωματισμού των φύλλων και ξεκινά από τις φλέβες, στην αρχή μικρού μεγέθους, επομένως μετακινείται σε μεγαλύτερες. Η αλλαγή χρώματος ξεκινά με τα παλαιότερα φύλλα και στη συνέχεια εξαπλώνεται στο νεαρό φύλλωμα. Αλλά στην αρχή της περιόδου ανθοφορίας, τα σταφύλια επιστρέφουν το χρώμα τους. Αλλά αυτό επηρεάζει το μέγεθος των μούρων και των τσαμπιών - γίνονται πολύ μικρότερα. Εάν επιβεβαιωθεί η παρουσία της νόσου, τότε αυτός ο θάμνος θα πρέπει να σκάψει, καθώς ο ιός δεν μπορεί να νικηθεί. Η μόλυνση από ιό συμβαίνει συχνότερα σε εμβολιασμένα δενδρύλλια.
• Μη μολυσματικό. Αυτός ο παράγοντας δεν εξαρτάται σε καμία περίπτωση από τη μόλυνση με κάποιο είδος ιού. Η χλώρωση μπορεί να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα δυσμενών εξωτερικών παραγόντων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό σχετίζεται με την ασβεστολιθική ποιότητα του εδάφους, η οποία σχετίζεται με παραβίαση της διατροφής των ορυκτών στοιχείων. Σε αυτή την περίπτωση, μια αλλαγή στο χρώμα των φύλλων σταφυλιών συμβαίνει σε περιοχές που βρίσκονται σε μακρινή θέση από τις φλέβες, διατηρώντας το χρώμα του πράσινου ή αλλιώς αποχρωματισμός σε αυτές εμφανίζεται στην τελευταία περίπτωση.
• Ανθρακικό άλας. Ένα άλλο όνομα για την αιτία της χλώρωσης είναι ασβεστολιθική αιτία. Η ανάπτυξη πραγματοποιείται σε ανθρακικό έδαφος, το οποίο περιέχει μεγάλη ποσότητα ασβέστη, και επίσης εάν υπάρχει βαρύ χώμα στην περιοχή. Το έδαφος περιέχει επαρκή ποσότητα σιδήρου, αλλά ταυτόχρονα το φυτό δεν είναι σε θέση να το αφομοιώσει. Εάν η θεραπεία δεν ξεκινήσει εγκαίρως, τότε η ασθένεια αρχίζει να εξαπλώνεται από το φύλλωμα σε ολόκληρο τον θάμνο στο σύνολό του. λόγω του σχηματισμού ενός αρκετά μεγάλου αριθμού θετών, τα σταφύλια αρχίζουν να αποκτούν θαμνώδη κατάσταση. Εάν ο θάμνος είναι ήδη πολύ κατεστραμμένος, τότε ο θάνατός του είναι αναπόφευκτος.
• Εδαφικός.

Πώς και πώς να αντιμετωπίσετε τη χλώρωση των σταφυλιών;

Τις περισσότερες φορές, η καταπολέμηση αυτής της ασθένειας πρέπει να διεξάγεται ανάλογα με τα αίτια εμφάνισης της νόσου, καθώς και ανάλογα με τον τύπο του εδάφους.

• Υγρό χώμα - φροντίστε να αποστραγγίσετε για να αποφύγετε τη στασιμότητα της υγρασίας.
• Αλκαλικό έδαφος - φυτικές ποικιλίες που έχουν καλή αντοχή σε ασβέστη.
• Ελαφρύ αμμώδες έδαφος - εφαρμόστε πολτό, το οποίο πρέπει να αραιωθεί με νερό (1: 2).

Σε περίπτωση ανεπάρκειας σιδήρου, είναι απαραίτητο να προετοιμάσετε το ακόλουθο επίδεσμο: τα φύλλα πρέπει να ψεκάζονται με 1% θειικό σίδηρο και η καλύτερη επιλογή θα ήταν η χρήση χηλικού σιδήρου (αντιχλωριζίνη). Μπορείτε να αγοράσετε ένα έτοιμο μείγμα στο κατάστημα ή μπορείτε να το ετοιμάσετε στο σπίτι. Για να γίνει αυτό, πρέπει να πάρετε κιτρικό οξύ (7 g) και θειικό σίδηρο (10 g) και να αραιώσετε σε 10 λίτρα νερού. Είναι επίσης σημαντικό να πραγματοποιηθεί επίδεση ρίζας. Το φθινόπωρο ή την άνοιξη, μπορείτε να προσθέσετε βιτριόλι σιδήρου (200-400g) κάτω από κάθε θάμνο σταφυλιών. Εάν το φυτό έχει έλλειψη μαγγανίου, τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί θειικό μαγγάνιο. Για να εξουδετερώσετε τον ασβέστη στο έδαφος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα διάλυμα θειικού οξέος με νερό (1:20). Σε αυτή την περίπτωση, το οξύ πρέπει να χυθεί στο νερό (όχι αντίστροφα). Το διάλυμα που προκύπτει μπορεί να εφαρμοστεί κάτω από κάθε θάμνο σταφυλιών για 5 λίτρα. αλλά δεν χρειάζεται να περιμένετε το αποτέλεσμα αμέσως. Το πρώτο αποτέλεσμα της χρήσης αυτής της μεθόδου μπορεί να φανεί μόνο μετά από περίπου 2-3 ​​χρόνια.

Εάν βρείτε χλώρωση στα σταφύλια, τότε υπάρχει μια διαδικασία που είναι κατάλληλη για κάθε είδους:

• Διεξάγετε μια ενδελεχή εξέταση του θάμνου προκειμένου να αποκλείσετε 100% την παρουσία ιού (μολυσματική αιτία εμφάνισης της νόσου). Τις περισσότερες φορές, η χλώρωση μπορεί να παρατηρηθεί σε πολλούς θάμνους ταυτόχρονα.
• Μετά την ανίχνευση της νόσου, είστε αποφασισμένοι με τη φύση της χλώρωσης (μολυσματική ή μη). Για να το προσδιορίσετε αυτό, κοιτάξτε τις φλέβες, είτε επηρεάζονται είτε όχι. Εάν έχουν διατηρήσει το πράσινο χρώμα τους, τότε οι αιτίες της χλώρωσης είναι φυσιολογικές και θα εξαλειφθούν εύκολα.
• Προσπαθήστε να προσδιορίσετε την ανεπάρκεια του στοιχείου που υπάρχει στο φυτό. Μπορείτε να το καταλάβετε από την εξωτερική κατάσταση του φυτού, αλλά είναι καλύτερο να ζητήσετε βοήθεια από ειδικούς, σε ένα ειδικό εργαστήριο.
• Εάν αυτό δεν μπορεί να γίνει, τότε μπορεί να γίνει ένας δοκιμαστικός ψεκασμός. Εάν παρατηρήσετε ότι μετά από μια τέτοια διαδικασία, η κατάσταση του θάμνου έχει βελτιωθεί σημαντικά, τότε είστε στο σωστό δρόμο.

Προληπτικά μέτρα κατά της χλώρωσης των σταφυλιών

Ένα καλύτερο προληπτικό μέτρο κατά της χλώρωσης των σταφυλιών είναι η φύτευση ποικιλιών που έχουν καλή αντοχή στον ασβέστη και χαμηλή οξύτητα του εδάφους. Αυτές οι ποικιλίες σταφυλιών που καλλιεργούνται σε ασβεστούχο έδαφος χρησιμοποιούν ειδικές στήλες. Δίπλα στους θάμνους, κατασκευάζονται τάφροι, τα οποία έχουν βάθος 40-45 cm και πλάτος 25 cm. Στη συνέχεια, γεμίστε τέτοιες τάφρους με χώμα που δεν περιέχει ασβέστη και προσθέστε από πάνω το χώμα που βγάλατε κατά την κατασκευή τα χαρακώματα. Χάρη σε τέτοιες στήλες, οι μικρές ρίζες μπορούν να λάβουν στοιχεία σημαντικά για την ανάπτυξη σε μια αρκετά εύκολη και εύπεπτη μορφή. Επίσης, για πρόληψη, μπορεί να πραγματοποιηθεί ψεκασμός με αντιχλωροσίνη ή θειικό σίδηρο (3-4 φορές κατά τη διάρκεια της σεζόν).

Οι πιο ανθεκτικές ποικιλίες σταφυλιών κατά της χλώρωσης

Οι ακόλουθες ποικιλίες μπορούν να φυτευτούν που έχουν καλή αντοχή στην ασθένεια:

• Chasselas.
• Cleret.
• Pinot Aramon.
• Mourvèdre.
• Trolinger.

Αλλά ταυτόχρονα, πρέπει να δώσετε προσοχή στο γεγονός ότι η ποικιλία που έχετε επιλέξει έχει καλή αντοχή σε άλλες ασθένειες.

Όπως μπορείτε να καταλάβετε από τα παραπάνω, τις περισσότερες φορές η αιτία αυτής της ασθένειας είναι η ανεπάρκεια ενός συγκεκριμένου ιχνοστοιχείου. Επομένως, η ασθένεια μπορεί να περάσει από μόνη της. Εάν ο καιρός είναι βροχερός, τότε μετά από λίγο, το χώμα θα ζεσταθεί ξανά και το φυτό θα είναι σε θέση να ανακάμψει. Εάν υπάρχει ανεπάρκεια του ορυκτού, τότε μπορεί να εφαρμοστεί λίπανση. Εάν ο λόγος είναι η λανθασμένη σύνθεση του εδάφους, τότε δεν θα μπορείτε να κάνετε με λίπανση. Χρειάζονται ψεκασμοί και άλλες μέθοδοι για τη βελτίωση των συνθηκών του εδάφους.

Χλώρωση σταφυλιών: θεραπεία