Αχλάδι Βοναπάρτη
Περιεχόμενο:
Ν. Arεύτης το 1808, το αχλάδι Βοναπάρτη εκτράφηκε στο Βέλγιο.
Τώρα η ποικιλία αχλαδιών Bonaparte είναι ευρέως διαδεδομένη σε όλη την επικράτεια του Κρασνοντάρ, τον Καύκασο και τις δημοκρατίες της Ασίας.
Αχλάδι Βοναπάρτη: περιγραφή ποικιλίας και χαρακτηριστικά
Το δέντρο έχει μικρό μέγεθος, γι 'αυτό ονομάζεται Βοναπάρτη. Τα σκελετικά κλαδιά είναι πλατιά, τα πάνω βρίσκονται σε γωνία τριάντα μοιρών, τα κάτω σε σαράντα. Ο φλοιός είναι σκούρος καφέ.
Οι βλαστοί είναι συνήθως γκρι-καφέ χρώματος, με αιχμηρά μικρά μπουμπούκια, τα οποία είναι πολύ μεγάλα σε μέγεθος.
Τα φύλλα είναι πλατιά, εκτεινόμενα προς τα πάνω. Στο χρώμα, είναι βαμμένα σε πλούσιο πράσινο χρώμα, στην υφή είναι σαρκώδη, γυαλιστερά.
Υπάρχει μια επίδοση. Λόγω του ότι είναι σπάνιο, οι εγκοπές είναι σαφώς ορατές.
Η ποικιλία αχλαδιών Bonaparte ανθίζει άφθονα με μεγάλα λουλούδια με πέταλα ωοειδούς σχήματος. Η ίδια η ανθοφορία είναι καθυστερημένη και παρατεταμένη. Αλλά χάρη σε αυτή τη μοναδικότητα, ακόμη και σε μια κρύα άνοιξη μπορεί να υπάρχει μια καλή ωοθήκη.
Τα φρούτα είναι αρκετά μεγάλα. Όταν μαζεύεται ή μαζεύεται νωρίς, το δέρμα έχει γκριζοπράσινο χρώμα, αλλά αν περιμένετε λίγο, θα αποκτήσει μια πλούσια πράσινη απόχρωση με ένα ρουζ στα βαρέλια. Υπάρχουν σημεία, αλλά είναι μικρά.
Το κύπελλο έχει κλειστό σχήμα. Τα σέπαλα είναι κοντά και το πιατάκι είναι μικρό.
Το μίσχο αυτής της ποικιλίας έχει κουδούνι. Είναι παχουλή και κοντή. Η χοάνη είναι είτε μικρή είτε απουσιάζει. Και η καρδιά μοιάζει με κρεμμύδι στην εμφάνισή της.
Οι σπόροι αχλαδιών Bonaparte είναι αρκετά μεγάλοι, ελαφροί.
Ο πολτός λιώνει στο στόμα και η ξινίλα δίνει μια μοναδική επίγευση.
Χαρακτηριστικά της ποικιλίας
Τα αχλάδια Βοναπάρτη συνήθως αφαιρούνται από τη δέκατη έως την εικοστή Σεπτεμβρίου. Αλλά τα αχλάδια μπορούν να πουν ψέματα μέχρι το τέλος Νοεμβρίου.
Τα φρούτα μπορούν να μεταφερθούν, αλλά θα πρέπει να είστε προσεκτικοί για να μην βλάψετε το δέρμα, ακόμη και η παραμικρή ζημιά μπορεί να οδηγήσει σε σήψη των φρούτων. Χρησιμοποιείτε μόνο φρέσκια συντήρηση που δεν σερβίρεται καλά.
Εν μέρει η ποικιλία αχλαδιών Bonaparte είναι αυτο-γόνιμη. Απαιτούνται όμως επικονιαστές. Οι καλές ποικιλίες για επικονίαση είναι:
Bere Ardanpon, Bere Bosc, Duchess Angoulême.
Δεν πρέπει να παίρνετε το κυδώνι ως επικονιαστή για τα αχλάδια του Βοναπάρτη, καθώς αυτή η ποικιλία πρακτικά δεν το αντιλαμβάνεται.
Η περίοδος απόδοσης εμφανίζεται στην ηλικία των έξι ετών. Σε ηλικία 17 ετών, ένα στρέμμα μπορεί να συγκομιστεί έως και εκατόν πενήντα εκατοστά.
Η ποικιλία αχλαδιών Bonaparte προσαρμόζεται σε άνυδρες συνθήκες, αλλά δεν ανέχεται πολύ καλά τον χειμώνα. Επομένως, αυτή η ποικιλία δεν είναι κατάλληλη για περιοχές με κρύους χειμώνες.
Συχνά αρρωσταίνει με ψώρα και λευκή άνθιση στα φύλλα.
Αχλάδι Βοναπάρτη: πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
- Στα θετικά Οι ποικιλίες αχλαδιών Bonaparte μπορούν να αποδοθούν σε ετήσια και αρκετά μεγάλη ποσότητα συγκομιδής.
- Κατά μειονεκτήματα Αχλάδια Βοναπάρτη: επιρρεπή σε ασθένεια ψώρα και χαμηλή ανοχή στο κρύο.
