Pear Bere

Τα χαρακτηριστικά, οι φωτογραφίες και οι απόψεις των κατοίκων του καλοκαιριού σχετικά με αυτήν την ποικιλία αχλαδιών καθιστούν δυνατή την απόκτηση μεγάλου όγκου γνώσεων σχετικά με αυτό. Αυτή η ποικιλία απέκτησε φήμη το 1811. Τα γηγενή εδάφη αυτής της ποικιλίας θεωρούνται το έδαφος της Γαλλίας ή του Βελγίου. Όταν μεταφράζεται από τα γαλλικά στα ρωσικά, η λέξη "bere" σημαίνει "βούτυρο". Πράγματι, η ιδιαιτερότητα αυτής της ποικιλίας είναι ο πολτός με λεπτή και απαλή συνοχή. Η Pear Bere άρχισε να υποβάλλεται σε κρατικές δοκιμές το 1947 και αργότερα έλαβε παγκόσμια αναγνώριση.

Κατάλογος χωρών στις οποίες είναι διαδεδομένη αυτή η ποικιλία:

• Ρωσία.
• Λευκορωσία.
• Ουκρανία.
• Αρμενία.
• Γεωργία.
• Μολδαβία.
• Μέση Ασία.

Pear Bere: περιγραφή

Φωτογραφία Pear Bere Giffard

- Η ανάπτυξη της καλλιέργειας φρούτων είναι περίπου τετρακόσια εκατοστά. Το στέμμα έχει σχήμα κανονικής πυραμίδας, μάλλον απλώνεται, μετά από λίγο καιρό γίνεται ασύμμετρο.

- Τα νεαρά κλαδιά έχουν συνηθισμένο πάχος, το χρώμα είναι γκρι και πρασινωπό ταυτόχρονα.

- Τα φύλλα είναι ωοειδή, μεγάλα σε μέγεθος, ελαφρώς μυτερά άκρα.

- Το μήκος του μίσχου είναι περίπου οκτώ δέκατα και ένα ολόκληρο πέντε δέκατα του εκατοστού, τα νεφρά είναι πεπλατυσμένα.

- Οι ταξιανθίες είναι λευκές του χιονιού, μεγάλες σε μέγεθος, μεγάλες σε διάμετρο. Τα πέταλα έχουν σχήμα κανονικού οβάλ.

- Η διαδικασία ανθοφορίας ενός οπωροφόρου δέντρου πέφτει τον τελευταίο ανοιξιάτικο μήνα.

- Η καλλιέργεια είναι μεγάλη και κανονική σε μέγεθος. Το μήκος τους είναι οκτώ έως δέκα εκατοστά. Το βάρος ενός φρούτου είναι συχνότερα εκατόν ογδόντα - διακόσια τριάντα γραμμάρια.

- Το σχήμα είναι συνηθισμένο ωοειδές, σε σχήμα αχλαδιού.

- Το δέρμα έχει συνήθως πρασινωπό ή κιτρινωπό χρώμα, επηρεάζεται το στάδιο ωρίμανσης.

- Τα φρούτα έχουν γλυκιά γεύση, υπάρχει μια μικρή ξινίλα, μπορείτε να ακούσετε ένα λεπτό άρωμα μοσχοκάρυδου.

- Οι ημερομηνίες ωρίμανσης των φρούτων πέφτουν τον πρώτο - δεύτερο φθινοπωρινό μήνα.

- Η καλλιέργεια μπορεί να παραμείνει στο γύρισμα για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να χάσει την εκπληκτική της γεύση.

- Το επίπεδο αντίστασης στο κρύο είναι μάλλον χαμηλό. Αξίζει να σκεφτείτε προσεκτικά πριν φυτέψετε ένα οπωροφόρο δέντρο στην Κριμαία ή το Κρασνοντάρ.

- Το ποσό της συγκομιδής είναι μεγάλο. Ο σχηματισμός καρπών στο δέντρο ξεκινά όταν το δέντρο φτάσει στην ηλικία των τριών έως επτά ετών.

- Το επίπεδο αντοχής σε διάφορες ασθένειες είναι υψηλό, αλλά απαιτούνται προληπτικές διαδικασίες.

- Το Pear Bere είναι μια μερικώς αυτο-γόνιμη καλλιέργεια, πράγμα που σημαίνει ότι για να αυξηθεί ο αριθμός των καρπών, συνιστάται να φυτέψετε επικονιαστικά δέντρα κοντά.

- Το οπωροφόρο δέντρο αναπτύσσεται πάνω από πενήντα χρόνια.

Ποικιλία αχλαδιού Bere: ποικιλίες

Φωτογραφία Pear Bere Ardanpon

Το Pear Bere έχει πολλές γνωστές ποικιλίες. Όλα έχουν ενδιαφέρουσες ιδιαιτερότητες: χρόνος ωρίμανσης, εμφάνιση, χρόνος ωρίμανσης, αντοχή στο κρύο και ξαφνικές αλλαγές θερμοκρασίας. Οι πιο διάσημες ποικιλίες θα αναφέρονται παρακάτω:

• «Αρδανπόν».

Αυτή η ποικιλία κατατάσσεται ως χειμερινή ποικιλία. Η ποικιλία ελήφθη στο Βέλγιο τον δέκατο όγδοο αιώνα. Η καλλιέργεια φρούτων πήρε το όνομά της από τον δημιουργό της. Η αχλαδιά μεγαλώνει ψηλά. Το στέμμα έχει σχήμα κανονικής πυραμίδας, μάλλον παχύ. Η σοδειά είναι μεγάλη σε μέγεθος, σε σχήμα αχλαδιού ή καμπάνας, με ανώμαλο κέλυφος. Η μάζα ενός φρούτου είναι διακόσια έως διακόσια πενήντα γραμμάρια. Ο πολτός έχει χρώμα λευκό χιόνι, γλυκιά γεύση, μια ελαφριά ξινή επίγευση γίνεται αισθητή. Η περιεκτικότητα σε ζάχαρη υπολογίζεται σε δέκα μονάδες και δύο δέκατα τοις εκατό.Το δέρμα είναι ανοιχτό κιτρινωπό με μερικές καφετιές κηλίδες. Τα φρούτα διαφέρουν στη μεγάλη διάρκεια ζωής τους, μέχρι περίπου εκατόν σαράντα ημέρες δεν χάνουν την εκπληκτική τους γεύση. Το χαρακτηριστικό αναφέρει ότι αυτή η ποικιλία πρέπει να καλλιεργηθεί μόνο στις νότιες περιοχές. Φέρνει μια μέση ποσότητα συγκομιδής στην Κριμαία. Χαμηλό επίπεδο αντοχής στην ψώρα.

• Σκληραγωγημένος.

Η ποικιλία εμφανίστηκε στη Γαλλία. Το οπωροφόρο δέντρο είναι ισχυρό, μεγαλώνει ψηλά. Το στέμμα έχει σχήμα κανονικού κώνου, υπάρχει προέκταση στο πάνω μέρος, τα κλαδιά είναι ισχυρά. Τα κλαδιά αναπτύσσονται οριζόντια, υπάρχει μια μικρή κατάθλιψη. Το βάρος ενός φρούτου είναι εκατόν πενήντα - διακόσια γραμμάρια. Ο πολτός είναι κρεμώδης, γεμάτος με χυμό, γλυκόξινο ταυτόχρονα για γεύση, με λεπτό άρωμα. Η φλούδα είναι σταθερή, όχι υγρή, κιτρινωπή με καστανές και κοκκινωπές κηλίδες, οι οποίες είναι ορατές μόνο στο φως του ήλιου.

Αυτή η ποικιλία δεν είναι ιδιότροπη στην επιλογή ενός τόπου προσγείωσης. Η συγκομιδή ξεκινά στην αρχή της φθινοπωρινής περιόδου.

• "κίτρινος".

Μια ποικιλία αναπαραγωγής, που προέρχεται από τη Ρωσία. Επίσης χωρίζεται για καλλιέργεια στις βόρειες περιοχές. Στους κύκλους των καλοκαιρινών κατοίκων αναφέρεται και ως «προσεκτικός». Τα οπωροφόρα δέντρα μεγαλώνουν χαμηλά και συνηθισμένα προς τα πάνω. Το στέμμα έχει σχήμα κύκλου. Τα φύλλα έχουν ανοιχτό πρασινωπό χρώμα, η μπροστινή πλευρά της πλάκας των φύλλων δεν λάμπει, υπάρχουν οδοντωτές άκρες κατά μήκος των άκρων. Μικρά λουλούδια συλλέγονται σε ταξιανθίες. Η μάζα ενός φρούτου είναι εκατό γραμμάρια. Οι καρποί είναι καλά σχηματισμένοι και δεν έχουν παρατυπίες στην επιφάνεια. Το χρώμα του δέρματος είναι ανοιχτό κιτρινωπό, δεν υπάρχει κόκκινη απόχρωση. Ο πολτός είναι τρυφερός, γεμάτος με χυμό. Ο θάλαμος σπόρων περιέχει μεγάλους σπόρους, το χρώμα είναι σκοτεινό. Τα φρούτα έχουν ξινή και γλυκιά γεύση ταυτόχρονα. Η ποσότητα ζάχαρης στον πολτό υπολογίζεται σε έντεκα σημεία και δύο δέκατα τοις εκατό. Η δυνατότητα μεταφοράς σε μεγάλες αποστάσεις είναι διαθέσιμη. Η συγκομιδή ωριμάζει στο τέλος του πρώτου φθινοπωρινού μήνα.

• «Γκίφαρντ».

Αυτή η ποικιλία ήρθε σε εμάς από το έδαφος της Γαλλίας και εμφανίστηκε εκεί το 1810 από σπόρους άγνωστου σχηματισμού. Το οπωροφόρο δέντρο μεγαλώνει μέχρι πεντακόσια εκατοστά. Στα στάδια της γήρανσης των καλλιεργειών, η ανάπτυξη επιβραδύνεται και η ποσότητα απόδοσης και το επίπεδο αντοχής στο κρύο αυξάνονται.

Οι βλαστοί είναι λεπτοί, κόκκινοι στο χρώμα. Το φύλλωμα είναι μεγάλο, ανοιχτό πρασινωπό χρώμα. Όταν ωριμάσει, η συγκομιδή σχηματίζεται στο σωστό σχήμα. Η επιφάνεια του καρπού δεν έχει παρατυπίες, υπάρχουν καφετιές κουκίδες. Ο πολτός γεμίζει με χυμό, λιώνει στο στόμα, έχει γλυκιά και ξινή γεύση ταυτόχρονα. Οι καρποί ωριμάζουν στο τέλος του πρώτου φθινοπωρινού μήνα. Η διαδικασία καρποφορίας είναι ασθενής. Η μάζα ενός φρούτου φτάνει τα πενήντα - εκατό γραμμάρια. Διατηρείται ώριμο για τρεις έως πέντε ημέρες. Η καλλιέργεια φρούτων δεν ανέχεται τον κρύο καιρό. Αυτή η ποικιλία έχει υψηλό επίπεδο αντοχής σε μυκητιακές ασθένειες.

• "χρυσός".

Αυτή η ποικιλία ταξινομείται ως καλοκαίρι, εκτρέφεται στο έδαφος της Λευκορωσίας. Το οπωροφόρο δέντρο μεγαλώνει τριακόσια εκατοστά. Το στέμμα πυκνώνει άφθονα, πράγμα που σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί έγκαιρο κλάδεμα. Το δέντρο αρχίζει να καρποφορεί όταν φτάσει στην ηλικία των πέντε έως έξι ετών. Τα φρούτα ωριμάζουν τον τρίτο καλοκαιρινό μήνα. Η ποσότητα της καλλιέργειας είναι μεγάλη. Αμέσως μετά την ωρίμανση, τα φρούτα μπορούν να διατηρηθούν για μια εβδομάδα ή δύο. Η ποικιλία διακρίνεται από ένα υψηλό επίπεδο αντοχής σε διάφορες ασθένειες, για παράδειγμα, σε ψώρα και βακτηριακό καρκίνο.

Φωτογραφία Pear Bere Gold

• «Κλεργκώ».

Αυτή η ποικιλία ήρθε στη χώρα μας από τη Δυτική Ευρώπη. Η ποικιλία πήρε το όνομά της από τον δημιουργό της. Το οπωροφόρο δέντρο μεγαλώνει σε ένα συνηθισμένο ύψος, το στέμμα έχει το σχήμα μιας στενής πυραμίδας. Το φύλλωμα είναι μικρό σε μέγεθος, έχει μια στένωση προς το τέλος. Η συγκομιδή είναι πυκνή, με καλή γεύση και ευχάριστη μυρωδιά.Τα φρούτα ωριμάζουν την πρώτη εβδομάδα του πρώτου φθινοπωρινού μήνα. Αξίζει να αφαιρέσετε τα φρούτα αμέσως, διαφορετικά θα πέσουν και θα χάσουν τη γεύση τους. Το δέντρο αρχίζει να φέρει τη συγκομιδή όταν φτάσει στην ηλικία των τεσσάρων έως πέντε ετών. Σε πιο βόρειες περιοχές, η καλλιέργεια φρούτων χρειάζεται προστασία από το κρύο.

• "Κρασνοκούτσκι".

Το οπωροφόρο δέντρο διαφέρει στη συνήθη ανάπτυξη. Σχηματίζει μια κορώνα σε σχήμα κανονικού κώνου, ελαφρώς στρογγυλεμένη. Με συνεχή κλάδεμα, οι ετήσιοι βλαστοί αφαιρούνται. Τα φρούτα είναι μεγάλα σε μέγεθος, το βάρος ενός φρούτου είναι διακόσια έως διακόσια πενήντα γραμμάρια. Ο καρπός έχει μακρόστενο σχήμα, πράσινο και κίτρινο ταυτόχρονα, υπάρχει ένα κοκκινωπό ρουζ. Ο πολτός είναι λιπαρός, κιτρινωπός, γεμάτος με χυμό. Έχει γεύση ξινή και γλυκιά ταυτόχρονα, μια ευχάριστη μυρωδιά είναι έντονη. Οι γευσιγνώστες βαθμολόγησαν τη γεύση σε τέσσερα σημεία και πέντε δέκατα σε κλίμακα πέντε σημείων.

Οι πρώτοι καρποί σχηματίζονται στο πέμπτο έτος της ζωής του δέντρου. Μετά από άλλα πέντε χρόνια, είναι δυνατή η συλλογή φρούτων συνολικού βάρους έως πενήντα κιλών. Με την ηλικία των δεκαπέντε ετών, το βάρος της καλλιέργειας αυξάνεται σε εκατόν είκοσι κιλά. Ο χρόνος ωρίμανσης των καρπών πέφτει τον πρώτο - δεύτερο φθινοπωρινό μήνα.

• «Κριμαίας».

Αυτή η ποικιλία είναι ποικιλία αναπαραγωγής, οι ειδικοί αναπαραγωγής την απέκτησαν το 1964 με τη βοήθεια δωρεάν επικονίασης μιας άλλης ποικιλίας, της οποίας η πατρίδα είναι η Γαλλία. Οι καλλιέργειες φρούτων αναπτύσσονται κανονικού μεγέθους, έχουν στέμμα με κανονικό σχήμα πυραμίδας και δεν έχουν πάχυνση. Η συγκομιδή είναι μεγάλη, μερικές φορές το βάρος ενός φρούτου μπορεί να φτάσει τα πεντακόσια είκοσι γραμμάρια, αλλά τις περισσότερες φορές το βάρος φτάνει τα τριακόσια σαράντα γραμμάρια. Η επιφάνεια έχει παρατυπίες, ελαφρώς νευρώσεις. Ο καρπός έχει κανονικό σχήμα αχλαδιού. Το χρώμα του καρπού είναι πράσινο και κιτρινωπό ταυτόχρονα · όταν ωριμάσει, ο καρπός έχει ένα πορτοκαλί ρουζ. Έχει μικρά κοτσάνια. Ο πολτός είναι κρεμώδης, τρυφερός και γλυκός στη γεύση. Οι ημερομηνίες ωρίμανσης πέφτουν τη δεύτερη εβδομάδα του πρώτου φθινοπωρινού μήνα. Το επίπεδο αντίστασης στο κρύο είναι υψηλό, καθώς και η ασυλία, η ποσότητα συγκομιδής είναι μεγάλη και κανονική. Τα λουλούδια δεν θα καταστραφούν λόγω της κρύας άνοιξης.

• «Λιγηρία».

Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε από πού προέρχεται αυτό το είδος. Υποτίθεται ότι η ποικιλία ελήφθη το 1782 στην Τσεχική Δημοκρατία. Η καλλιέργεια φρούτων έχει μεγάλο ύψος, το δέντρο δεν είναι συμπαγές. Ο καρπός είναι στρογγυλός ή σε σχήμα αυγού. Η επιφάνεια δεν έχει ανομοιομορφίες, φυματίωση. Ο πολτός είναι γεμάτος με χυμό, νόστιμο, με ήπια μυρωδιά μοσχοκάρυδου. Το δέρμα είναι λεπτό. Το χρώμα των ώριμων φρούτων είναι ανοιχτό πρασινωπό. Μετά από λίγο, αποκτά κιτρινωπή απόχρωση. Η μάζα ενός φρούτου φτάνει τα εκατόν είκοσι - εκατό εξήντα γραμμάρια. Τα φρούτα ωριμάζουν τον πρώτο φθινοπωρινό μήνα.

• "Loshitskaya".

Όταν συμπληρωθεί η ηλικία των πέντε ετών, το οπωροφόρο δέντρο αρχίζει να παράγει καλλιέργειες και όταν φτάσει στην ηλικία των δέκα ετών, είναι δυνατό να αποκτηθεί μια σοδειά συνολικού βάρους σαράντα έως πενήντα κιλών. Η καλλιέργεια έχει ευρύ σχήμα αχλαδιού, περίπου πανομοιότυπο σε μέγεθος. Η μάζα ενός φρούτου φτάνει τα εβδομήντα - εκατό γραμμάρια. Ο πολτός είναι γεμάτος με χυμό και έχει καλή γεύση. Το χρώμα του καρπού είναι ανοιχτό πρασινωπό, όταν ωριμάσει έχει ανοιχτό κίτρινο χρώμα. Οι καρποί συλλέγονται από το δέντρο τη δεύτερη εβδομάδα του πρώτου φθινοπωρινού μήνα. Τα φρούτα μπορούν να περιέχονται για έως και δεκατέσσερις ημέρες. Το επίπεδο αντοχής σε διάφορες ασθένειες είναι μέσο, ​​αλλά έχει υψηλό επίπεδο αντοχής στο κρύο.

• "Ανοιγμα".

Αυτή η ποικιλία ωριμάζει αργά, που λαμβάνεται στη Γαλλία. Αναπτύσσεται γρήγορα. Η κορώνα έχει μέση πάχυνση. Η καλλιέργεια φρούτων έχει υψηλό επίπεδο αντοχής στη νόσο της ψώρα και της σεπτορίας. Το επίπεδο αντίστασης στο κρύο είναι μέσο. Η καλλιέργεια είναι μικρή, συνήθως το βάρος ενός φρούτου φτάνει τα διακόσια γραμμάρια. Το δέρμα είναι λεπτό, πρασινωπό ή κιτρινωπό χρώμα.Ο χρόνος ωρίμανσης πέφτει τον τελευταίο φθινοπωρινό μήνα. Μπορεί να διατηρηθεί έως και ενενήντα ημέρες. Η δυνατότητα μεταφοράς φρούτων σε μεγάλες αποστάσεις είναι διαθέσιμη. Η ποικιλία είναι ιδανική για άφθονες φυτεύσεις. Στις απόψεις των κατοίκων του καλοκαιριού, αναφέρονται οι ιδιαιτερότητες αυτής της ποικιλίας: η άνιση μπροστινή πλευρά της πλάκας των φύλλων, τα διαθέσιμα αγκάθια, τα μεγάλα φρούτα.

• "ΜΑΡΙΑ".

Αυτή η ποικιλία φέρει συγκομιδή την εποχή του φθινοπώρου, όταν φτάσει στην ηλικία των τριών ετών. Η καλλιέργεια φρούτων αναπτύσσεται σε συνηθισμένο μέγεθος. Το στέμμα έχει σχήμα κανονικής πυραμίδας. Το δέρμα είναι λεπτό, μη λιπαρό, τρυφερό. Το χρώμα της φλούδας είναι κιτρινωπό και πρασινωπό ταυτόχρονα, με μικρές κουκίδες. Κατά τη διαδικασία της ωρίμανσης, το χρώμα των καρπών αλλάζει σε χρυσό. Ο πολτός έχει μικρούς κόκκους, λευκού χιονιού, γλυκό, γεμάτο με χυμό. Ο αριθμός των καρπών από κάθε δέντρο φτάνει τα σαράντα κιλά. Η ποικιλία χαρακτηρίζεται από υψηλό επίπεδο αντοχής στο κρύο και ανοσία.

Pear Bere Maria

• "ελαιώδης".

Μια καλλιέργεια φρούτων εκτράφηκε τον δέκατο όγδοο αιώνα στο έδαφος της Γαλλίας. Έχει αναπτυχθεί εδώ και καιρό στην Κριμαία. Αυτή η ποικιλία έχει άφθονη, ασύμμετρη ανάπτυξη. Το στέμμα έχει σχήμα κανονικής πυραμίδας, το οποίο αποτελείται από δύο ισχυρούς κλάδους. Σε γόνιμο έδαφος, το στέμμα πυκνώνει. Η συγκομιδή επιμηκύνεται. Τις περισσότερες φορές, τα φρούτα έχουν συνηθισμένες διαστάσεις, αλλά υπάρχουν φρούτα που ζυγίζουν πεντακόσια γραμμάρια. Ο μίσχος είναι επιμήκης, έχει σχήμα τόξου, γκριζωπό χρώμα. Το δέρμα είναι σφιχτό, αλλά λεπτό. Το χρώμα των άγουρων καρπών είναι πρασινωπό, και αυτό των ώριμων φρούτων είναι κιτρινωπό ή χρυσό. Ο πολτός είναι γεμάτος με χυμό, τρυφερό, γλυκό, με εκπληκτική γεύση. Υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς σε μεγάλες αποστάσεις και μακροχρόνια συντήρηση. Ο καρπός ωριμάζει στην αρχή της φθινοπωρινής περιόδου, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις ειδικής υπερέκθεσης για τριάντα ημέρες. Με αυτόν τον τρόπο η συγκομιδή είναι μεγαλύτερη και με περισσότερη ζάχαρη.

• "Winter michurin".

Η ποικιλία πήρε το όνομά της από τον δημιουργό της, οι μητρικές ποικιλίες είναι "άγρια ​​Ussuriyskaya" και "πιάνο". Σήμερα, αυτή η ποικιλία δεν είναι σε ζήτηση λόγω της μικρής ποσότητας συγκομιδής.

Η καλλιέργεια φρούτων γίνεται ισχυρή και μεγάλη. Το στέμμα έχει σχήμα κανονικής πυραμίδας, πολύ διακλαδισμένο, φαρδύ. Τα φύλλα έχουν σχήμα κανονικού ωοειδούς με ελαφριά όξυνση στην άκρη, ανοιχτό πρασινωπό χρώμα. Η καλλιέργεια είναι μικρή και ακανόνιστη. Η επιφάνεια είναι ελαφρώς ανώμαλη, αλλά όχι γυαλιστερή. Τα χαρακτηριστικά αναφέρουν το χρώμα των ώριμων φρούτων, ως απαλό πρασινωπό, αλλά πιστεύοντας τη γνώμη των κατοίκων του καλοκαιριού και φωτογραφίες από το Διαδίκτυο, με παρατεταμένη συντήρηση υπάρχει ένα κιτρινωπό χρώμα. Η μάζα ενός φρούτου φτάνει τα εκατό γραμμάρια. Ο πολτός είναι χιονισμένος, ξινός και γλυκός σε γεύση ταυτόχρονα, με μια μικρή στυπτικότητα. Η ποσότητα ζάχαρης υπολογίζεται σε δέκα τοις εκατό. Υπάρχει υψηλό επίπεδο αντοχής στην ψώρα.

• Μορετίνι.

Αυτή η ποικιλία ελήφθη στην Ιταλία. Στη χώρα μας, προορίζεται για καλλιέργεια στον Βόρειο Καύκασο. Η καλλιέργεια φρούτων αναπτύσσεται σε συνηθισμένο ύψος. Το στέμμα έχει σχήμα κανονικής πυραμίδας. Τα κλαδιά εκτείνονται από τον κορμό υπό γωνία σαράντα μοίρες. Τα κλαδιά μεγαλώνουν ευθεία. Η διακλάδωση αναπτύσσεται κανονικά. Ο φλοιός είναι γκριζωπός και τα κλαδιά πρασινωπά. Η καλλιέργεια είναι ελαφρώς μεγαλύτερη σε διάμετρο από τους συνηθισμένους καρπούς αχλαδιού. Το δέρμα είναι λεπτό, ελαφρώς λιπαρό, γυαλιστερό. Όταν είναι πλήρως ώριμα, ο καρπός έχει ανοιχτό κιτρινωπό χρώμα με ροζ απόχρωση. Το μίσχο είναι συνηθισμένου μεγέθους. Ο πολτός είναι λευκός χιονιού, τρυφερός, γλυκός, γεμάτος με χυμό. Η περιεκτικότητα σε ζάχαρη εκτιμήθηκε σε έντεκα τοις εκατό. Η συγκομιδή ξεκινά τον δεύτερο - τρίτο μήνα του καλοκαιριού. Από τα μειονεκτήματα, υπάρχει ένα μικρό επίπεδο αντίστασης στο κρύο.

• "Μόσχα".

Αυτή η ποικιλία θεωρείται το αποτέλεσμα της εργασίας επιλογής, στη διαδικασία της οποίας διασταυρώθηκαν οι πολιτισμοί της ωρίμανσης του καλοκαιριού και του φθινοπώρου. Αυτή η ποικιλία θεωρείται πρώιμα αναπτυσσόμενη, αρχίζει να φέρει καλλιέργειες όταν φτάσει στην ηλικία των τριών ετών. Τα φρούτα ωριμάζουν σε μικρούς βλαστούς. Εάν οι καρποί δεν αφαιρεθούν εγκαίρως από το δέντρο, τότε θα ωριμάσουν και θα πέσουν. Αυτή η ποικιλία είναι εξαιρετική για καθολική χρήση και έχει επίσης υψηλό επίπεδο αντοχής στο κρύο, το στρες και διάφορες ασθένειες.

• "πιάνο".

Αυτή η ποικιλία είναι επίσης το αποτέλεσμα μιας επιλογής Ιταλών ειδικών. Οι καλλιέργειες φρούτων δεν καλλιεργούνται στη χώρα μας, καθώς έχουν χαμηλό επίπεδο αντοχής στο κρύο. Το δέντρο απλά δεν θα αντέξει το ρωσικό κλίμα. Η κορώνα έχει μέση πάχυνση. Λουλούδια χιονισμένου χρώματος. Από τα μειονεκτήματα, μπορούν να σημειωθούν ειδικές γεωργικές τεχνικές και χαμηλό επίπεδο αντοχής στην ψώρα.

• "Ρωσική".

Το οπωροφόρο δέντρο ανήκει στις φθινοπωρινές και χειμερινές ποικιλίες. Το αχλάδι μεγαλώνει τετρακόσια εκατοστά. Το στέμμα μεγαλώνει άφθονο. Ο φλοιός έχει γκριζωπό χρώμα. Η βούρτσα σε σχήμα ομπρέλας περιλαμβάνει πολλές ταξιανθίες. Σύμφωνα με τους κατοίκους του καλοκαιριού, αυτή η ποικιλία έχει εκπληκτική γεύση. Ο φλοιός είναι πυκνός, με μικρές παρατυπίες. Υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς σε μεγάλες αποστάσεις και μακροχρόνια συντήρηση.

Pear Bere: φύτευση και φροντίδα

Pear Bere Winter Michurina

Η τήρηση των διαδικασιών φροντίδας θα εξασφαλίσει ισχυρή ανοσία και μια τακτική διαδικασία καρποφορίας.

Η αχλαδιά αναπτύσσεται καλά σε ελαφριά, χαλαρά, γόνιμα εδάφη με οξύτητα, περίπου 5,7-6 pH. Είναι προτιμότερο να προτιμάτε τα τσερνοζέμια, γκρίζα δασικά εδάφη με αργιλώδη. Σε υπερβολικά φτωχά και βαριά, αργιλώδη εδάφη, ο πολιτισμός δεν θα επιβιώσει. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το φυτό προτιμά το νερό, απαιτείται η φύτευση ενός δέντρου σε περιοχές με υπόγεια ύδατα τουλάχιστον διακόσια εκατοστά.

Το Pear Bere δεν αντιδρά καλά σε μια αλλαγή στον τόπο ανάπτυξης, πράγμα που σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να επιλέξετε ένα κατάλληλο μέρος. Αρχικά, η τοποθεσία πρέπει να περιέχει ένα δέντρο και να έχει επαρκή ποσότητα φωτός. Συνιστάται να επιλέξετε τη δυτική ή τη νοτιοδυτική πλευρά.

Η φύτευση δενδρυλλίων στον τόπο πραγματοποιείται την άνοιξη ή το φθινόπωρο, συγκεκριμένα τον δεύτερο φθινοπωρινό μήνα, μετά την πτώση του φυλλώματος και την άνοιξη τον πρώτο ανοιξιάτικο μήνα, πριν ανθίσουν τα μπουμπούκια. Ένα μήνα πριν από τη διαδικασία, το χώμα σκάβεται, ρίχνοντας άμμο, τύρφη, χούμο και λίπανση με ορυκτά. Το μέγεθος της τρύπας φύτευσης για αυτήν την καλλιέργεια πρέπει να γίνει ογδόντα εκατοστά επί ογδόντα εκατοστά και εκατό εκατοστά βάθος. Μεγέθη υπολογισμένα με περιθώριο για καλύτερη ανάπτυξη και ανάπτυξη του ριζικού συστήματος. Στο τέλος της διαδικασίας, το δενδρύλλιο υγραίνεται καλά. Το χώμα κοντά στον κορμό είναι πολτοποιημένο, αυτό θα επιτρέψει τη διατήρηση του απαιτούμενου επιπέδου υγρού στο έδαφος. Ο χώρος μεταξύ τους είναι μέχρι τετρακόσια εκατοστά, μεταξύ των σειρών τετρακόσια έως πεντακόσια εκατοστά.

Επιπλέον, η καλλιέργεια απαιτεί προσεκτικές αγροτεχνικές ενέργειες:

• Τα δέντρα δεν χρειάζονται τακτική υγρασία. Τέσσερις έως πέντε ενυδατικές κρέμες σε τρεις μήνες είναι αρκετές. Εάν η καλοκαιρινή περίοδος έχει πολλές ξηρές ημέρες, τότε η ποσότητα υγρασίας αυξάνεται. Ο όγκος του υγρού υπολογίζεται με ρυθμό τριάντα λίτρων ανά τετραγωνικό μέτρο.
• Ο αριθμός των λιπασμάτων που παράγονται επιλέγεται με βάση την ηλικία της καλλιέργειας. Ένα νεαρό δέντρο απαιτεί λίπανση. Την άνοιξη, τοποθετείται άζωτο, περίπου είκοσι γραμμάρια ανά τετραγωνικό μέτρο. Η οργανική λίπανση εφαρμόζεται μία φορά κάθε τρία χρόνια.
• Η διαμόρφωση της κορώνας πραγματοποιείται όταν το δέντρο φτάσει στην ηλικία των δύο ετών. Τρία έως τέσσερα κλαδιά που βρίσκονται σε ίσο χώρο κλαδεύονται. Συρρικνώστε τα κλαδιά κατά ένα τέταρτο. Ο κορμός είναι τριάντα εκατοστά υψηλότερος από άλλα κλαδιά.Όλες οι εποχές της άνοιξης παράγουν υγειονομικό κλάδεμα.
• Αυτό το δέντρο δεν έχει υψηλό επίπεδο αντοχής στο κρύο, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται καταφύγιο για τη χειμερινή περίοδο. Ο κορμός και τα κλαδιά καλύπτονται με ειδικό πανί για τη μεταφορά της χειμερινής περιόδου.

Διάφορες ασθένειες και παράσιτα

Pear Bere Dur

Στα οικόπεδα, αυτή η καλλιέργεια φρούτων μπορεί να υποστεί ορισμένες ασθένειες, για παράδειγμα, σκουριά, μωσαϊκή ασθένεια, ψώρα, σήψη φρούτων, έγκαυμα βακτηρίων, υποδόρια ιογενή κηλίδα, μαύρος καρκίνος, μύκητας αιθάλης, καθώς και κυτταροπόρωση.

Οι ασθένειες των μυκήτων μπορούν να θεραπευτούν. Τα χημικά είναι αποτελεσματικά φάρμακα, για παράδειγμα, μπορείτε να αγοράσετε υγρό Μπορντό, θειικό χαλκό και πολλά άλλα. Αμέσως μετά την καθιέρωση της διάγνωσης, απαιτείται να επιλέξετε τη σωστή θεραπεία, να ψεκάσετε τα κλαδιά, το φύλλωμα, τα λουλούδια. Οι ασθένειες των μυκήτων είναι πολύ πιο δύσκολο να θεραπευτούν. Η χρήση αντιβιοτικών είναι δυνατή. Εάν δεν υπάρχει αισθητή αλλαγή, αφαιρέστε αμέσως το φυτό από την περιοχή και κάψτε το.

Τις περισσότερες φορές, το ακάρεα της χολής, το ακάρεα του υποκρυσταλλικού φύλλου, οι αφίδες και οι σκώροι επιτίθενται στην καλλιέργεια φρούτων. Είναι δυνατή η χρήση φαρμάκων από την παραδοσιακή ιατρική.

Μη δίνοντας προσοχή στον μεγάλο αριθμό τρόπων καταπολέμησης διαφόρων ασθενειών και παρασίτων, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν προληπτικές διαδικασίες. Τι περιλαμβάνουν:

• - κλάδεμα αποξηραμένων, προσβεβλημένων, σπασμένων κλαδιών.
• - καταστροφή των πεσμένων φύλλων.
• - συγκομιδή ζιζανίων.
• - χαλάρωση του εδάφους.
• - λεύκανση κορμών.
• - έγκαιρος ψεκασμός με χημικά.

Pear Bere: κριτικές

Pear Bere Clergeau

Αλέξανδρος Αντρέεβιτς, πενήντα τριών ετών, πόλη του Ιρκούτσκ

Στο dacha μου, η οικογένειά μου καλλιεργεί πέντε διαφορετικές ποικιλίες αχλαδιών, φυσικά υπάρχει και αχλάδι αχλάδι. Η γεύση του είναι η καλύτερη, αν επιλέξετε από αυτά που φυτρώνουν στο εξοχικό μου. Η εμφάνιση είναι απλά εκπληκτική, τέτοια αχλάδια πρέπει να αφαιρεθούν στις διαφημίσεις! Αποφάσισα να προσπαθήσω να τα πουλήσω.

Έλενα Σεργκέεβνα, σαράντα ετών, περιοχή Μόσχας

Ο σύζυγός μου και εγώ μου άρεσε πολύ αυτή η ποικιλία. Η γνωριμία μου με αυτό το είδος συνέβη στο εξοχικό σπίτι του συζύγου του αδελφού μου πριν από δέκα χρόνια. Την επόμενη μέρα η οικογένειά μου και εγώ πήγαμε στην αγορά για ένα δενδρύλλιο. Και τώρα μεγαλώνει, το δέντρο πονούσε μια φορά, αλλά γρήγορα αντιμετωπίσαμε αυτήν την ασθένεια. Μου αρέσει να τρώω ωμά αχλάδια.

Ανακεφαλαίωση

Τα χαρακτηριστικά, οι φωτογραφίες και οι απόψεις των κατοίκων του καλοκαιριού στην επιλογή οποιουδήποτε φυτού είναι απλά απαραίτητα. Το Pear Bere θεωρείται το πιο δημοφιλές, η ζήτηση για αυτό αυξάνεται μόνο.